Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> ห้องเรียน >> ห้องเรียนฉันท์ >> - นิรนามฉันท์ ๒๐ -
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: - นิรนามฉันท์ ๒๐ -  (อ่าน 20963 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10561


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
- นิรนามฉันท์ ๒๐ -
« เมื่อ: 15, พฤษภาคม, 2565, 10:56:23 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: - นิรนามฉันท์ ๒๐ -

- นิรนามฉันท์ ๒๐ -

                นิรนามฉันท์ ๒๐   (นิ-ระ-นาม-ฉัน)  เป็นฉันท์ที่ประดิษฐ์ขึ้นมาโดยคมทวน คันธนู (ประสาทพร ภูสุศิลป์ธร) ซึ่งนำใช้ในหนังสือกวีนิพนธ์  “กถาจรดปกาศิต (สามแพร่งชีวิตคำฉันท์)”  เมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๑  โดยแจ้งอธิบายไว้ว่าใช้รูปแบบของกาพย์ฉบัง ๑๖ คลิก แต่เติมครุลหุเอา

๑.) รูปแบบของนิรนามฉันท์ ๒๐

                หนึ่งบท จะมี  ๓  วรรค

                วรรคแรกมี  ๘  พยางค์ ................ วรรคสองมี  ๔  พยางค์
                วรรคสามมี  ๘  พยางค์

                (รวมเป็น  ๒๐  พยางค์ ในหนึ่งบท)

๒.) ลักษณะบังคับ ครุ –ลหุ  (ดูผังด้านบนประกอบ)
   
                ครุ-ลหุ   แต่ละวรรคจะมีลักษณะ คือ

                ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ ................... ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ
                ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ

            โดยแต่ละวรรคจะแบ่งจังหวะการอ่านเป็น

             ๒+๒+๔ .................. ๔  
             ๒+๒+๔


๓.) ลักษณะการส่งสัมผัส  (ดูผังด้านบนประกอบ)

           - สัมผัสภายในบท -

                คำสุดท้ายของวรรคแรก  เชื่อมสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่ ๒
                ส่วนวรรคที่สามเป็นอิสระ

          - สัมผัสระหว่างบท -

                หากแต่งมากกว่า  ๑  บท
                คำสุดท้ายของบทก่อนหน้า  ส่งสัมผัสไปที่คำสุดท้ายในวรรคที่  ๑  ของบทต่อไป


- ตัวอย่างคำประพันธ์ -

               - นิรนามฉันท์ ๒๐ -

               ฝ่ายหนุ่ม/ระรุม/พลังจะหลอม               เพื่ออดและออม
     ต่อพิศวาส/มิปรารถนา
               สำนึก/สิแน่น/เพราะหนักพยา-              -บาทหกตุลา
     ด้วยเหล่า/ตุลา/ตะลีตะลาน
               เอียงยึดอยุติธรรมบ่ทาน                       ขุนโหดทหาร
     ลืมศีลละสัตย์กระจัดกระจาย
               หวนคิด ณ รักจะหักมิหาย                    ทุกวันมิวาย
     เต็มอกกระอักพะวักพะวน
               เห็นพฤกษะพร่างก็พรางกมล                หลั่งอัสสุชล
     เต็มอกสะทกสะท้านสะเทือน
               มองภูก็ดูประดุจจะเตือน                      ความหลังบ่เลือน
     ครั้งเคยตระเวนพนาพนม
               หาข่าวเจาะข่าวอะคร้าวและคม             ข่าวซึ่งเหมาะสม
     ครั้งชนบทบ่ถดบ่ถอย
               พิศฟ้าก็แฝง ณ เศร้าและสร้อย              ดาวพริบพละพลอย
     ดุจนัยนาพะว้าพะวัง
               หวนโหยและหา ณ หน้า ณ หลัง            เพื่อนทักมิฟัง
     ใครหรือจะรู้ผิว์ดูรึเห็น
               ทนอยู่เพราะมีมิกี่ประเด็น                    ทนอยู่เพราะเย็น
     ทนอยู่เพราะยังจะคั่งจะแค้น
               ยิ่งอยู่ก็ยิ่งกระง่อนกระแง่น                   เต็มแกนเพราะแกน
     แฝงศักดินาขนัดคะนอง
               ภายนอกก็เน่าและในก็หนอง                ครวญร้องและร้อง
     ร่ำออกก็บอกบ่หลอกบ่ลวง
               ส่วนใครจะไม่จะทนมิท้วง                    ดาวเริ่มจะร่วง
     จากป่าก็แตกและแหลกกระเจิง
               บาดแผลน่ะแผ่ประหนึ่งพระเพลิง          เผากันเถกิง
     ใครพ้นก็พ่นและก่นซะเพลิน
               ลากไส้และสับซะยับซะเยิน                   ทางเดินบ่เดิน
     อ้างตามประสาจะมานคร
               ที่ดีก็มีมิยอกมิย้อน                               ไม่เอ่ยอุทธรณ์
     โทษป่าและปี่พิรี้พิไร
               เหมือนเพื่อนทุศีลจะปีนจะไต่                เข้ายึดกระได
     ซัดเรืองสำรากกระดากบ่มี
               กลายร่างกระเลวกระราดกลี                 เพียงคิดจะขี่
     หลังขึ้นจะคว้า จะไขว่ ณ ผล
               เหลือภารกิจก็คิดจะค้น                        เหยียบคนระคน
     ฉันใดจะได้ ณ ชัยมิช้า
               ทั้งพิศและผาดสิดาษดา                       ทวนนาฬิกา
     แข่งกันกระดิกระริกกะรวย
               มีรถและบ้านสราญและสวย                 แข่งฉกและฉวย
     กับชาติประชาก็ว่าก็เชย
                                      ............ ฯลฯ ............
                                                        (กถาจรดปกาศิต (สามแพร่งชีวิตคำฉันท์) : คมทวน  คันธนู) )

บ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

 
                             
                                    • กลับสู่หน้า สารบัญ ฉันท์ คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก
                              


รายนามผู้เยี่ยมชม : หยาดฟ้า, ฟองเมฆ, ข้าวหอม, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ตุ้ม ครองบุญ, My Little Sodium, ลิตเติลเกิร์ล, ปลายฝน คนงาม, มนชิดา พานิช, น้ำหนาว, ชลนา ทิชากร

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.152 วินาที กับ 42 คำสั่ง
กำลังโหลด...