กลบทงูกระหวัดหาง  

                                     จาก "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" โดยหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)

                                               ๑ โพธิสัตว์ตรัสฟังแจ้งจังจิตร      
                                              ใจเจ้าคิดแช่มชื่นรื่นเริงแสน
                                              สุดเหมือนหมายคลายโศกวิโยคแค้น        
                                             คิดหนักแน่นถึงคุณการุณรักษ

                                             แรกได้ฟังสั่งเสร็จให้เพชฌฆาต                        
                                             คิดปล่อยราชบิตุรงค์ผู้ทรงศักดิ์
                                              สั่งให้ฆ่าบุตรแทนแสนชื่นนัก                 
                                              นึกใจรักษวิ่งมาไม่ช้าที

                                              ทันพระองค์ทรงฤทธิ์พระบิตุราช             
                                              ร้องประกาศเทวาในราศี
                                              สองหัตถ์น้อมบังคมประนมชุลี                          
                                              แล้ววาทีตรัสก้องร้องว่าโภนโต

                                              ตาตาข้าแต่ท้าวไทยเทพราช         
                                              เรืองอำนาจนาชเดชวิเศษโส
                                              สิงสถิตฤทธิ์กระเดื่องเรืองเดโช      
                                              เชิญสโมสรพร้อมทุกจอมไท

                                              เทวะสังฆาโยข้าแต่ท่าน         
                                              ทุกสถานสัคเคเทวาใหญ่
                                              อยู่สถิตหกห้องช่องฟ้าใน         
                                              หน่อเทพไทสิงสถิตมีฤทธิ์เกิด

                                              กาเมในชั้นฉ้อฉกามา         
                                              หมู่เทวาทั้งพระอินทร์องค์ประเสริฐ
                                              สุทธิ์เปนใหญ่ในสวรรค์สองชั้นเลิศ      
                                              ล้วนกอบเกิดด้วยเดชวิเศษฤทธิ์

                                              รูเปทั้งรูปพรหมสิบหกชั้น         
                                              ชักชวนกันมาเถิดประเสริฐสิทธิ์
                                              เสด็จลอยเลื่อนฟ้าย่อมกล้าฤทธิ์      
                                              รับอุทิศบุญประสงค์ทุกองค์ควร

                                              คีริสิขะระฏะเต            
                                              แต่เทเวศแลองค์พระอิศวร
                                              สิงสถิตเบื้องพระเมรุมาศล้วน      
                                              เหล่าเทพถ้วนทุกตำแหน่งแห่งห้องมา

                                              มีสัตภัณฑ์ชั้นหนึ่งจนถึงเจ็ด
                                              จอมเจ้าเสด็จสิงสถิตสู่อยู่คูหา
                                              ห้วยละหานเหวตรอกซอกศิลา      
                                              ล้วนเทวาฤทธิ์รงค์ใจองค์อาจ

                                              อันดะลิกเขวิมาเน            
                                              ในโพ้เพ้พื้นนภาอากาศสาฐ
                                              สุดประเสริฐล้วนเลิศเทวะทิพมาศ      
                                              มีเทวราชสุริยาวราฤทธิ์

                                              เรืองรังสีส่องสัตว์กำจัดแจ้ง         
                                              จันทร์แสงส่องศรีมณีสถิต
                                              แถวทิพรัตน์รัศมียินดีจิตร         
                                              จงเทพฤทธิ์ไทท้าวคือดาวดวง

                                              แดนวิมานน้อยแลใหญ่ในอากาศ      
                                              เกิดทิพอาสน์จงพร้อมน้อมจิตรหน่วง
                                              ในน้ำคำข้าคิดอุทิศดวง         
                                              เดิมชีพช่วงชีวิตตั้งจิตรใจ

                                              เจตนาอุทิศชีวิตทาน         
                                              แทนภูบาลทรงฤทธิ์อันพิสมัย
                                              หมู่ทีเปเทวะท้าวที่อยู่ใน         
                                              แนวเกาะใหญ่แลทวีปเร่งรีบร้อน

                                              รัฏเฐทุกทั่วเทพเทวา         
                                              เวียนรักษานคเรศนิเวศสลอน
                                              สล้างล้วนหลักเมืองเรืองฤทธิรอน      
                                              เร่งรีบจรทรงเมืองกระเดื่องยศ

                                              ยวดยิ่งเจ้าเสื้อเมืองแลเสี้ยวเมือง      
                                              มีฤทธิ์เรืองเดชาจงมาหมด
                                              หมู่คาเมเทวาก็ปรากฏ         
                                              เกิดกำหนดในบ้านสถานคาม ฯ

                                                  ๑-----------------------๑

กลบทงูกระหวัดหาง ปรากฏอยู่ในการประพันธ์ลำดับที่ ๕๓ ของตำราศิริวิบุลกิตติ์


          พิจารณาเห็นว่า ที่เพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ

          ๐ ให้มีสัมผัสอักษรระหว่าง "คำสุดท้ายของวรรคก่อนหน้า" กับ "คำแรกของวรรคถัดไป"
          อย่างนี้เรื่อยไปทุกวรรคจนจบสำนวนกลอนที่แต่ง

          ** กลบทนี้มีปรากฏแต่เพียงในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" ไม่มีปรากฏใน "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"

-๐ กลบทที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ๐-
      • กลบท ช้างประสานงา ^คลิก
      • กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์ ^คลิก

           ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
               ...-๐  Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...

                              
                                    • กลับสู่หน้าห้องเรียน กลอนกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง  ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์  ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย ^คลิก