กลบทกบเต้นสลักเพชร  
                                จาก "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" โดยหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)

                                          ๐ จนแต่นกจกเต้นหน้าจาตามแน่น      
                                          มองหน้าสูหมู่นกแสนแม่นเนตรใส
                                          จับไม้น้าวเจ่าโมกนอนจอนมากใน      
                                          จิตรเปลี่ยวเหงาเจ่าเปลี่ยวไหงใจปลอดงง

                                          เหล่าชะนังหลั่งชลไนยน์ไหลเช็ดเนตร   
                                          แนวพักตร์หวังนั่งเพ่งเวทเนตรพิศวง
                                          นายเพชรฆาตนาดเพียงแค้นแน่นเพชคง   
                                          เดินแนวจงดงเนินจวนด่วนนำจร

                                          จูงดาบสจดเดินบากจากแดนบ้าน      
                                          มุ่งจิตรผ่านหมานจักผายหมายใจผ่อน
                                          ท้าวยศกิติ์ทิดย่างก้าวท้าวย้ายกร      
                                          จิตรอาวรณ์จรออกเวียนเจียรออกวาง

                                          ใจรำคิดจิตรรำคาญจ้านแรงแค้น      
                                          โศกอกเหน้าเศร้าอกแน่นแสนอางขนาง
                                          เจ็บทรวงร้อนจรทรวงรักจักทรงร้าง      
                                          สุดใจหมางส่างจิตรหมายสายจวนมรณ์

                                          ใจแรกหากจากรักหวนจวนร่ำหา      
                                          รักใจถ้าราใจถึงรึงใจถอน
                                          สุดจะแรงแสงจะรั้งสั่งจักรอน      
                                          กำม์มาทอนก่อนมากแท้แก้มือแทน

                                          โอ้ตัวเราเอาแต่ร่างอ้างตัวรอด      
                                          ลูกตัวมรณ์หลอนตายมอดลอดตายแม่น
                                          ล้างที่คิดลิดที่ควรล้วนที่แค้น      
                                          อกแลแน่นแอ่นแล้วหน้าอ้าเหลือนึก

                                          คิดเหลือแน่แค้นแล้วนั่งคั่งหล่อเนตร   
                                          หมองคิดเหตุเนตรคอยหวนนวลแค้นหึก
                                          ทุกข์จริงรอท้อใจแรงแทงใจฤก      
                                          อกตกลึกอึกตัวลับอับตาแล

                                          ว่าลูกเอ๋ยเหวยแล้วอาจหวาดเหลือองค์   
                                          ใจเกรียมสองจองกรึกสงจงกระแส
                                          สุดจะเหลียวเสียวจิตรหลงสงใจแล      
                                          อกพ่อแน่แอ้พานาถอาตพีเนียร ฯ
                                             ๑-----------------------๑


กลบทกบเต้นสลักเพชร    ปรากฏอยู่ในการประพันธ์ลำดับที่ ๕๖ ของตำรากลบทศิริวิบุลกิตติ์
                              พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ  ให้วางเขียนเป็น "กลอนเก้า" โดยแบ่งช่วงจังหวะ (๓-๓-๓)

   ๑). กำหนดให้เล่นสัมผัสอักษรสลับกันไปตลอดทั้ง ๓ ช่วงของวรรคกลอน ( กขง-กขง-กขง )
   ๒). กำหนดให้สัมผัสสระชิดระหว่าง "ช่วงแรก" กับ "ช่วงกลาง" (คำที่ ๓ กับ ๔) และ "ช่วงกลาง" กับ "ช่วงหลัง" (คำที่ ๖ กับ ๗)

** กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งใน "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"

-๐ กลบทที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ๐-
       • กลบท กบเต้นกลางสระบัว ^คลิก
       • กลบท กบเต้นต่อยหอย ^คลิก
       • กลบท กบเต้นสามตอน ^คลิก
       • กลบท ระลอกแก้วกระทบฝั่ง ^คลิก
       • กลบท ฟักพันร้าน ^คลิก
       • กลบท สุรางค์ระบำ ^คลิก
       • กลบท เจ้าเซ็นเต้นต้ำบุด ^คลิก

              ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
               ...-๐  Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...

                              
                                    • กลับสู่หน้าห้องเรียน กลอนกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง  ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์  ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย ^คลิก
                              

                            

                                         กลบทกบเต้นสลักเพชร  
                                      (ขุนธนสิทธิ์ : ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ)

                                          ๐-------------------------๐         
                                          เจบเรียมห่างจางรักษให้ใจเรียมหวร
                                          แรมไกลหน้าราไกลนางร้างกลิ่นนวล      
                                          ละที่เคยเลยที่ควรล้วนที่แค้น

                                          ไม่ควรทิ้งมิ่งขาดทางหมางข้อทุกข์      
                                          ข้อนอกสองข้องโอ้ศุขขุกโอ้แสน
                                          ก่อนเราทำกำม์เราแท้แก้เราแทน      
                                          โศกเหลือหน่วงทรวงเหลือแน่นแสนแล้วนาง

                                          ยิ่งนึกหวรนวลอยู่ห่างนางอยู่ห้อง      
                                          หน้าจะม้วนนวลจะหมองน้องจะหมาง
                                          เขษมอาศขาดศุขเอ๋ยเคยสำอาง      
                                          แน่ใจรวนนวลจะร้างนางจะรา

                                          กอปทำวลกลถวิลกินเทวศ         
                                          นางอยู่ห้องน้องหยั่งเหตุ์เนตร์ยลหา
                                          นานวันลึกนึกวันลับนับวันลา      
                                          โหยภักตร์ราหาพี่ร้างห่างภิรม

                                          นวลเคยแอบแนบเคยอ้อนนอนเคยอุ่น   
                                          สองจะขุ่นสูญใจไข้ไส้จะขม
                                          คิดได้เชยเคยได้ชื่นคืนได้ชม      
                                          แค้นแสนทุกข์ขุกทรวงถมคมศรแทง

                                          ทุกข์จากรอท้อใจร้อนถอนใจรั้ง      
                                          แนบกันสองน้องกลสั่งนั่งกรรแสง
                                          เพื่อโศกรักษภักตร์สองเรียงเพียงสิ้นแรง   
                                          เจียรคาไลยใจขาดแหล้งแจ้งขอลา

                                          นวลจากเศร้าเนาจงส่างนางจงศุข      
                                          โศกขาดทิ้งสิ่งข้อทุกข์ศุขคอยท่า
                                          เหลียวเนตร์แต่แลน้องตั้งหลั่งน้ำตา      
                                          นึกชีวาหน้าชีวาตนาฏชื่นเว้น

                                          เจบทรวงร้อนจรสั่งร่ำจำสองร้าง      
                                          เนิ่นจะห่างนางจะไห้ไหนจะเหน
                                          เรียมวิโยคโรคแววเยือนเรือนว่างเอย็น   
                                          เรียกกบเต้นสลักเพ็ชหย่างนี้เอย ฯ               

                                     (ขุนธนสิทธิ์ : ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ)


กลบทกบเต้นสลักเพชร    พิจารณาโดยรวมเห็นว่า มีเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ  ให้วางเขียนเป็น "กลอนเก้า" โดยแบ่งช่วงจังหวะ (๓-๓-๓)

   ๑). กำหนดให้เล่นสัมผัสอักษรสลับกันไปตลอดทั้ง ๓ ช่วงของวรรคกลอน ( กขง-กขง-กขง )
   ๒). กำหนดให้สัมผัสสระชิดระหว่าง "ช่วงแรก" กับ "ช่วงกลาง" (คำที่ ๓ กับ ๔) และ "ช่วงกลาง" กับ "ช่วงหลัง" (คำที่ ๖ กับ ๗)

** กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งใน "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ"

-๐ กลบทที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ๐-
      • กลบท กบเต้นกลางสระบัว ^คลิก
       • กลบท กบเต้นต่อยหอย ^คลิก
       • กลบท กบเต้นสามตอน ^คลิก
       • กลบท ระลอกแก้วกระทบฝั่ง ^คลิก
       • กลบท ฟักพันร้าน ^คลิก
       • กลบท สุรางค์ระบำ ^คลิก
       • กลบท เจ้าเซ็นเต้นต้ำบุด ^คลิก

              ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
               ...-๐  Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...

                              
                                    • กลับสู่หน้าห้องเรียน กลอนกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง  ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์  ^คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย ^คลิก