กลอนห่อโคลงเงาในสายน้ำ

- กลอนห่อโคลง -
-เงาในสายน้ำ -

๐เพียงกลิ่นหอมโสภาเกิดปรากกฎ
บริบทหิวโหยก็โชยหา
เพียงปรากฏบาศบ่วงอันลวงตา
ประหนึ่งว่าโคถึกคึกคะนอง

พ่ายเนื้อนิ่มยิ้มยวนกระอวนหวาน
พ่ายหมู่มารมิตรหมายอบายผอง
พ่ายลุ่มหลงมัวเมาจึงเจ่าจอง
พ่ายเหล่าผองสิเน่หามรรคาทราม

พ่ายกิเลสเหตุผลาญบันดาลโลก
พ่ายวิโยคความอยากเทียวถากถาม
คงเพลี่ยงแพ้แม้นจิตพินิจปราม
บ่อาจห้ามครู่ครั้งจึ่งพลั้งใจ

เปรียบดังเงาทาบคลื่นกลางผืนริ้ว
เพียงลมพลิ้วแผ่พัดกระหวัดไหว
ย่อมกวัดแกว่งเงาคลายสลายไป
สิ้นเงาใสบรรจงอันคงเดิม

สติเลือนเจื่อนจางทางมนุษย์
บ่เผยผุดเพียรวางคอยสร้างเสริม
มนุษย์ผองท่องเที่ยวแต่เดียวเดิม
หมั่นพูนเพิ่มเติมเหตุกิเลสพา

รูปกลิ่นรสยศเสียงสำเนียงขับ
สุขประดับแหนเห่สิเน่หา
เกิดภิรมย์ครู่เคลื่อนกลับเลือนลา
รู้,,,แต่ว่าบ่อาจยั้งยอมพลั้งใจ

ยอมรุ่มร้อนบันเทิงกลางเพลิงเผา
เปรียบดั่งเงาแตกซ่านกลางธารไหล
คลื่นสงบสุขสู่เป็นครู่ไป
จวบลาลัยสิ้นสลายกับกายตน

๐ เพียงปรากฏยั่วเย้า.............เยือนตา
บริบทอกอุรา...........................ร่ำร้อง
เพียงบาศบ่วงโสภา..................ลวงฉุด
ประดุจโคถึกก้อง......................กู่พร้องคะนองชิม

๐ พ่ายกระหยิ่มนิ่มเนื้อ.............นวลหวาน
พ่ายอบายมิตรมาร.....................หมู่พ้อง
พ่ายโมหะระราน.........................จองจับ
พ่ายระยับเสน่ห์คล้อง.................เที่ยวค้นทางทราม

๐ พ่ายนิยามเล่ห์ร้าย.................โลกา
พ่ายยุอยากโถมถา.....................ครั่นคร้าม
พึงปองปราบยังอุรา....................อกพลาด
บ่มิอาจหาญห้าม........................จึ่งน้อมจำนน

๐ เปรียบเงาบนแผ่นพื้น............ธารา
ลมกระหวัดพัดพา......................แผ่พลิ้ว
กระแสคลื่นมรคา.......................ไหลหลาก
เงาประจงแหลกริ้ว.....................บ่ได้คงเดิม

๐ สติเดิมเจื่อนแจ้ง....................มนุษย์ผอง
บ่ฝักใฝ่เพียรประคอง.................ก่อเกื้อ
ต่างยลย่ำเยือนจอง...................เดิมดั่ง
หอบประดังสืบเชื้อ.....................เอ่ยเอื้อกามพา

๐ รสยศถากลิ่นพร้อม..............รูปเสียง
สุขประดับพรั่งเพรียง.................เชิดซ้อง
ภิรมย์อยู่ครองเคียง....................เพียงครู่
ตระหนักนักหักป้อง...................แต่พลั้งจนใจ

๐ ยอมหทัยเร่าร้อน....................โลมเพลิง
เดียวดั่งเงากระเจิง.....................พ่ายน้ำ
สงบคลื่นบันเทิง.........................คราวครู่
ยอมเสพสู่กรายกล้ำ...................สืบสิ้นสูญขษัย ฯ

หลวงทวด สี่

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลอนห่อโคลงเงาในสายน้ำ (อ่าน 5984 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้