|
พรายม่าน
|
Permalink: โลกย์
น้องเอย
แหละคงเป็นเช่นนั้นเนิ่นนานนัก
ภาพใดจักชื่นอารมณ์หรือขมขื่น
อยู่ที่ใจใสฉ่ำหรือกล้ำกลืน
กับสุขโศกโลกคืน ณ. คราครัน
เช่นชาลาสถานีมีขึ้นล่อง
คนทั้งสองฝั่งทางก็ต่างฝัน
หนึ่งอาจเศร้าเหงาพรากต้องจากกัน
หนึ่งเป็นวันอิ่มใจจะได้พบ
หรือภาพฝนหล่นพรายเป็นสายน้ำ
หนึ่งอาจช้ำยับเยินเกินจะกลบ
รอยอดีตกรีดซ้ำหลายคำรบ
เหลือจะหลบหลอกใจที่ไหวราง
หนึ่งอาจยิ้มหวนคะนึงถึงวันหวาน
วันที่ผ่านฝนพรำตอนย่ำสาง
กับไหล่แนบแอบอุ่นละมุนจาง
บนหนาวทางใจเอิบระอุอวล
จึ่งความเศร้าเคล้าหวั่นในวันนี้
ยังคงมีภาพผนึกให้นึกหวน
เลือกภาพสุขสวยสงบมาทบทวน
ดีกว่าครวญถึงใครที่ไม่คืน ฯ
พรายม่าน
๒๖.๐๔.๖๑
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ฟองเมฆ, ณดาอินทร์, ลมหนาว ในสายหมอก, ชลนา ทิชากร, เส้นชีวิต ดำเนินไป, รพีกาญจน์, Black Sword, กุพชกะ, หนูหนุงหนิง, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, ก้าง ปลาทู, เนิน จำราย, ฟ้ารุงรัง, เนื้อนาง นิชานาถ, รินดาวดี
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
เนิน จำราย
|
Permalink: Re: โลกย์
. พี่เอย..
เรื่อยเรียงเคียงกันฝันถึงฟ้า
นานมาเน้นนึกยังฝึกฟื้น
คอยถึงซึ้งสุขทุกค่ำคืน
เป็นอื่นไม่ได้หลายเวลา
กาแฟแค่ถ้วยช่วยฉ่ำชื่น
ลึกตื้นคมคำยังจำหา
แม้นม้วยย่อยยับอัปรา
ใบหน้าอักษรยังย้อนเตือน
หายไปไกลห่างหนทางทิศ
ลิขิตอักษรยังย้อนเหมือน
เวลาสายน้ำฤๅลางเลือน
ใช่เพื่อนใช่พี่คนนี้ครู
จากหายลายลับยังกลับหลัง
ความหวังใจนึกรำลึกอยู่
ผูกพันมั่นหมายใช่ตราชู
รับรู้เมื่อสารผ่านสายตา
ผูกเยื่อเผื่อใยพาใจฝาก
มักมากหมายว่ายังมาหา
ลายลึกตรึกกลอนเจรจา
ล้านนา ปักษ์ใต้ ไม่ได้ไกล
เนิน จำราย
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : Black Sword, ฟ้ารุงรัง, เส้นชีวิต ดำเนินไป, ฟองเมฆ, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, น้ำหนาว, เฒ่าธุลี, รพีกาญจน์, เนื้อนาง นิชานาถ, ลิตเติลเกิร์ล, ลมหนาว ในสายหมอก, ก้าง ปลาทู, รินดาวดี, หนูหนุงหนิง, กุพชกะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
พรายม่าน
|
Permalink: Re: โลกย์
เพรียกพยางค์
ชุ่มสุขชุกโศกโลกหลอก
โลกกลอกเรากลิ้งวิ่งไหว
หลอกตัวมัวชอกหลอกนัย
หลอกใจหรือจักหักจาง
หายลับหับเรือนเพื่อนเก่า
หลบเงาหลุบงมบ่มหมาง
ปีคล้อยปล่อยเคลื่อนเลือนราง
ดาวค้างเดือนคล้ายหน่ายปี
โศกพจน์สดเพียงเสียงไห้
กลอนไม่กลมมนหม่นสี
โคลงกาพย์คราบหนาราคี
เหนื่อยหนีหนักนั้นนั่นนาน
ครากรำคร่ำกราวคราวก่อน
โรยอ่อนไร้อับขับขาน
เกินแรงแข็งรื้นชื่นบาน
ไหนผ่านเนิ่นพับอับจน
หากว้างหนกวีหนีไม่
เปรียบไรแปลกหลงดงสน
ยิ่งหนีรี่วิ่งยิ่งวน
ไหนพ้นหนีพื้นผืนกวี ฯ
พรายม่าน
๐๓.๐๕.๖๑
รายนามผู้เยี่ยมชม : เนื้อนาง นิชานาถ, กร กรวิชญ์, ลมหนาว ในสายหมอก, ปลายฝน คนงาม, ก้าง ปลาทู, ฟองเมฆ, ลิตเติลเกิร์ล, ชลนา ทิชากร, Black Sword, รินดาวดี, น้ำหนาว, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, หนูหนุงหนิง, กุพชกะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
เนิน จำราย
|
Permalink: Re: โลกย์
.
ขอคำ
เสียงเพรียกเรียกอยู่รู้ว่า
ฉันทาคลอใกล้ใช่หนี
รับรู้จิตจินต์วาจี
ยินดีนำเรียนเขียนกลอน
หน่ายเบื่อเรื้อนักพักบ้าง
ถึงร้างคำคลายถ่ายถอน
รำคาญหากแม้นแคลนคลอน
ใบบอนน้ำกลิ้งจริแท้
ใบบัวน้ำกลิ้งจริงไหม
ร่ำไรถูกว่าด่าแม่
ใบบอนใบบัวกลัวแพ้
แน่วแน่คือใจให้กัน
ฟ้าผ่านดินพ้นหนไหน
น้ำใจเพาะปลูกผูกมั่น
บัว บอนย้อนคิดเผ่าพันธุ์
เหมือนกันก่อก้านต้านลม
รับแสงสังเคราะห์เหมาะแล้ว
กิ่งแก้วก้านทองปองผสม
ขาดเหลือเผื่อแผ่อารมณ์
สัมพันธ์สังคมผูกพัน
เขียนเถิดแก้วใส่ในความ
งดงามล้ำเลิศเทิดขวัญ
สุขทุกข์ไปด้วยช่วยกัน
ที่นั่นที่นี้มีให้ร้อย...
เนิน จำราย
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : ลิตเติลเกิร์ล, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, Black Sword, กร กรวิชญ์, รพีกาญจน์, หนูหนุงหนิง, ชลนา ทิชากร, ปลายฝน คนงาม, ฟองเมฆ, กุพชกะ, ก้าง ปลาทู
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
เนิน จำราย
|
Permalink: Re: โลกย์
โลก..หมุน
ทิ้งความคิดปิดไว้ได้อะไร
ดาบอยู่ในซองฝักคมมักกร่อย
ฉันทลักษณ์ศักดิ์ศรีกี่มากน้อย
ควรปลดปล่อยบอกความไปตามจำ
บ้านหลังนั้นฝันถึงคำนึงหา
กาลเวลากลืนกินสิ้นเช้าค่ำ
คราวพี่น้องข้องชอบตอบประจำ
เลิกย้อนคำรับรู้หรือดูดาย
ยังกลมเกลียวเชี่ยวมั่นยากผันแปร
เล็งลองแลความครบคำรบหมาย
ห่อนหลีกเร้นเช่นไรไม่กลับกลาย
คำไหนคลายรับรู้กอบกู้อิง
แม้นผิดมั่งพลั้งพลาดตัดขาดหรือ
ยังนับถือรับรู้เป็นครูมิ่ง
ความมากมายหลายคำยังจำจริง
ขอเพียงสิ่งเดียวคืออย่าถือคำ
เนิน จำราย
|
รายนามผู้เยี่ยมชม : หนูหนุงหนิง, ชลนา ทิชากร, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, ปลายฝน คนงาม, ฟองเมฆ, กุพชกะ, ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ก้าง ปลาทู
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
