กลบทไทหลง

   - กลบทไทหลง -
   (จินดามณี)

ดสาจงลสลทาบต้หป........งฦวถาร
   โหตห่หตวลีรางลาต...............งลาทเงร้า
   ผุบขุตหถุรจมาต....................วลลเผฉ
   มงอ่ปล่ปเงวเฉ้า.....................ข่ำเผี้จลติยงาร ฯ

หังวลสลวาลวล้หจ............วีวสัวถิ
   สติถาตาลีลันต......................แน่กไส้
   จุทรงรโขรกผลัถ.....................เผี้จตฉื่ห
   ขืหไบอรกพยกใอ้...................หายห้ากเมตผล ฯ
   (จินดามณี)

   : จากโคลงกลถอดความได้ว่า :

ถวายกรวรบาทน้อม..........กฤสดาล
   โอนอ่อนสรีลากราน...............กราบเกล้า
   พุทคุนอดุลยปาน...................สรรเพช
   ปกห่มร่มเกสเช้า....................ค่ำเพี้ยรนิจกาล ฯ

อักษรวรสารสร้อย.............สีสวัสดิ
   วนิดานารีรัตน........................แต่งไว้
   ยุบลกลโคลงพรัด...................เพี้ยนชื่อ
   คือไทหลงผจงให้....................อาจอ้างเปนพร ฯ

   - กลบทไทหลง - ที่ปรากฏในตำราจินดามณีนั้น มีบัญญัติคือ ให้ใช้อักษรแทนกันดังในรูปภาพ
คือ เมื่อเห็น ก. ก็ให้รู้ว่า เป็น ง. หรือเห็น ง. ก็ให้รู้ว่าเป็น ก. นั่นเอง

รหัสอักษรไทหลงในจินดามณี

คราวนี้การที่จะจำได้ทั้งหมดอย่างที่เห็นในภาพนั้น แลจะเป็นเรื่องที่ยากเอาการ จึงมีสูตรการจำขึ้นมา
สูตรการจำนั้น ให้นึกถึงเวลาที่เราจำอักษรสามหมู่ เช่น อักษรกลาง ที่มี ๙ ตัว ได้แก่ ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ
วิธีการจำอักษรกลางทั้ง ๙ ก็ให้เราท่องว่า : ไก่ จิก เฎ็ก ฏาย เด็ก ตาย บน ปาก โอ่ง
ไก่(ก) จิก(จ) เด็ก(ฎ) ตาย(ฏ) เด็ก(ด) ตาย(ต) บน(บ) ปาก(ป) โอ่ง(อ)

   เช่นเดียวกันนี้เอง วิธีการจำบัญญัติอักษรไทหลง ก็มีสูตรเช่นกัน
ในหนังสือประชุมลำนำฯ ของหลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรถึก) (น.7)
กล่าวถึงสูตรที่พระปิฎกโกสล (อ่วม) ทำไว้ในปทานุกรม ว่า

   กาเหงา เจ่าอยู่ เขาคูขัน
   ตนนั้น โบกทง ลงร่าร่อน
   ชังโฉ โอหัง สังวาลวอน
   ฆ่าฌาน ญานฑอน ซ้อนเฒ่าฒอ

   ไปมา ผ่าพง ธงฝา
   ไฟฮือ ฬือภา ด เป็น ถ

ให้จำเอาแบบนี้ เช่น กาเหงา (ก<-->ง) เจ่าอยู่ (จ<-->ย) เขาคูขัน(ข<-->ค)
ทั้งนี้คำว่า "ตนนั้น" นอกจากเป็น ต<-->น แล้ว ก็รวมถึง ฏ<-->ณ ด้วยเช่นกัน
คำว่า "ลงร่าร่อน" นอกจากเป็น ร<-->ล ก็รวมถึงเสียง ฤ(รึ)<-->ฦ(ลึ) ซึ่งเป็นอักขระพิเศษด้วย
คำว่า "ด เป็น ถ" นี้ ก็รวมถึง ฎ<-->ฐ ด้วย
อนึ่ง คำว่า "สังวาลวอน"(ส<-->ว) เสียง ส ยังหมายรวมถึง ศ, ษ ด้วย

อนึ่ง กลบทกลุ่มนี้ อันประกอบด้วย กลบทไทหลง ^คลิก อักษรเลข ^คลิก ฝนแสนห่า ^คลิก ฤๅษีแปลงสาร ^คลิก ไทนับสาม และไทนับห้า ที่บังคับการเขียนให้อักขระยักเยื้องพลิกผันซ่อนเลศนี้ ท่านฉันทิชย์ กระแสสินธุ์ ได้ให้ความเห็นไว้ว่า "คือสูตรการเขียนรหัสอักษรที่โบราณาจารย์ได้คิดขึ้นสำหรับใช้ในราชการสงคราม และสำหรับกุลบุตรกุลธิดาได้ศึกษา"
   จึงเข้าใจได้ว่า ไม่ใช่กลบทที่มีไว้เขียนเพลิดเพลินหรือประลองเล่นกันอย่างกลบทชนิดอื่น แต่มีไว้เพื่อใช้งานจริงนั่นเอง

   ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
   ...-๐ Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...

   • กลับสู่หน้าห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท ^คลิก
      • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท ^คลิก
      • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท ^คลิก
      • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ ^คลิก
                • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน ^คลิก
      • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง ^คลิก
      • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์ ^คลิก
      • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กลบทไทหลง (อ่าน 18013 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้