Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> ห้องเรียน >> ห้องเรียนฉันท์ >> - อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: - อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -  (อ่าน 3141 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10561


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
- อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -
« เมื่อ: 16, พฤษภาคม, 2565, 10:41:32 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: - อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -

- อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -

                อาขยานิกาฉันท์ ๒๒   (อา-ขะ-ยา-นิ-กา-ฉัน)  เป็นฉันท์ที่ตำราฉันทศาสตร์ได้ให้อัตถะไว้ว่า  กล่าวด้วย ตะ คณะ (ครุ-ครุ-ลหุ) เป็นต้น   และ ชะ คณะ (ลหุ-ครุ-ลหุ) เป็นต้น

๑.) รูปแบบของอาขยานิกาฉันท์ ๒๒

                หนึ่งบท จะมี ๒ บาท
                แต่ละบาทแบ่งเป็น ๒ วรรค   วรรคหน้ามี ๕ พยางค์  วรรคหลังมี ๖ พยางค์
                (รวมบทหนึ่งมี ๒๒ พยางค์)

๒.) ลักษณะบังคับ ครุ –ลหุ  (ดูผังด้านบนประกอบ)
   
                ครุ-ลหุ   แต่ละบาทจะมีลักษณะ  คือ

                ครุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ ................... ลหุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ
                ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ ................... ลหุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ

    โดยแต่ละบาทจะแบ่งจังหวะการอ่านเป็น    ๒ - ๓ .......... ๓ - ๓   เหมือนกันทุกบาท


๓.) ลักษณะการส่งสัมผัส  (ดูผังด้านบนประกอบ)

           - สัมผัสภายในบท -

                คำสุดท้ายของวรรคแรก  เชื่อมสัมผัสไปยังคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๒
                คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒  ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓

          - สัมผัสระหว่างบท -

                หากแต่งมากกว่า  ๑  บท
                คำสุดท้ายของบทก่อนหน้า  ส่งสัมผัสไปที่คำสุดท้ายในวรรคที่ ๒  ของบทต่อไป


- ตัวอย่างคำประพันธ์ -

               - อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -

               ๐ ห่วงลูก /พะวงหลัง               และก็สั่ง /สะท้อนใจ
               พระเนตร /พระนางไหล            ละละหลั่ง /สะพรั่งพรู
               ๐ ลูกแก้วก็กรายกลับ              พระจะลับก็เหลียวดู
               ประคองตะแคงหู                     ก็เพราะห่วงคระโหยหน
               ๐ ฝันร้ายสำแดงฤทธิ์               บ่มิผิดพระกังวล
               ทวีเทวษทน                             ปะทะทุกข์ ฤ ทัดทาน
               ๐ ลูกหายพระแม่หา                ขณะมามิพบพาน
               ก็สุดจะสงสาร                         สติตั้งนะอย่างไร
               ๐ เที่ยวตามเพราะความรัก       ก็จะหนักนะเพียงไหน
               พระด้นและค้นใน                    ณ พนมพนาดร
               ๐ กู่ก้องเพราะร้องหา               บ่มิมาก็อาวรณ์
               จะทอดหทัยถอน                     ณ ประเทศนทีธาร
               ๐ แหบแห้งเพราะไห้โหย          อุระโรยละลนลาน
               จะล้มจะลุกคลาน                    ขณะครวญประคองกาย
               ๐ เสียงจักจั่นแจ้ว                     ก็จะแว่วว่ะหญิงชาย
               พระคิดสำคัญหมาย                 บ่มิแน่ก็แปรปรวน
               ๐ สงสารพระเซซบ                   มิประสบก็เซซวน
               จะโศกกำสรวลหวน                 และละห้อยมิหายโหย
               ๐ ลูกรักก็มาร้าง                      ฤ จะว่างสะอื้นโอย
               พระพายพระชายโชย               ก็มิชื่นเพราะชมกัน
               ๐ ซัดเซพเนจร                         อุระร้อนและกลับหัน
               จะทูลพระทรงธรรม์                  สิก็ท้อเพราะรอรา
                          .................. ฯลฯ ..................
                                                                   (มหาชาติคำฉันท์ : ฉันท์ ขำวิไล)

               - อาขยานิกาฉันท์ ๒๒ -

               ๐ ยังมีแพะหนึ่งตัว                  พฤติชั่วประจำวัน
               ขโมยสิหญ้าอัน                       คณะโค ณ บาลหา-
               ๐ ให้ม้าประจำกิน                   ปฏิทินมิเว้นรา
               ณ เอกทิวาครา                        ขณะหลงพะวงกิน
               ๐ โคบาลสิสังเกต                    ยละเมษสิตฤปตฤณ
               ก็ย่องประคองอิน-                   ทริยะเคลื่อนเขยื้อนมา-
               ๐ ข้างหลังแพะพลั้งเผลอ          เหมาะเจาะเจอก็บีฑา
               ตะพดมิลดลา                          เฉพาะหลังประดังตี
               ๐ เจ็บปวดและรวดเร้า              แพะมิเจ่าก็วิ่งหนี
               แหมะซุ่มสิอินทรีย์                    ณ สลัวกะครัวไฟ
               ๐ เดียวผ่านสถานพัก               ก็สุนัขคะนองใจ
               เลาะครัวตะบันไป                    จะขโมยกระยากิน
               ๐ วันหนึ่งก็ถึงคราว                  เคราะหะฉาวประมลทิน
               แงะครัวคะนองวิญญ์                สุทะกรรมประจำเห็น
               ๐ โสนัขประคองกาย                เลาะสบายเพราะจัดเจน
               ประตูเผอิญเวร                         มิจะปิดสนิทดี
                          .................. ฯลฯ ..................
                                                                     (หิโตปเทศคำฉันท์ : สอาด สมบัติศิริ)

บ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

 
                             
                                    • กลับสู่หน้า สารบัญ ฉันท์ คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก
                              


รายนามผู้เยี่ยมชม : หยาดฟ้า, My Little Sodium, ข้าวหอม, ลิตเติลเกิร์ล, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), มนชิดา พานิช, น้ำหนาว, ชลนา ทิชากร, รังรอง

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.423 วินาที กับ 43 คำสั่ง
กำลังโหลด...