เหตุแวดล้อมห้อมกายเลวร้ายทั่ว
ล้วนน่ากลัวปริวิตกสั่น
สาปแช่งด่าอาฆาตเงื้อฟาดฟัน
ผ่านคืนวันแลเล็งเขม็งเกลียว

ปสาทะกระทบจบสมอง
ลู่ครรลองยินยลสถลเขี่ยว
มิระบายคายคูแต่ผู้เดียว
ดังข้นเคี่ยวผนึกลึกลงดาน

นอนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าสองตาหลับ
จำตีกลับรายเรียงเจียงประสาน
ส่งสะท้อนย้อนยองสิ่งต้องการ
อันตรธานจากร้ายกลายเป็นดี

ดลบรรเจิดเปิดจิตนิมิตภาพ
สุขเอิบอาบสดชื่นคลื่นถ้วนถี่
เริงภูผาป่าเปลี่ยวเขียวขจี
ชมมาลีเดือนดาวแสงแวววาม

ท่องซาบซึ้งพึงใจในเมืองสวย
อุดมด้วยผู้คนมากล้นหลาม
ยิ้มเต็มหน้าปราศรัยส่อใจงาม
ซึมซับความวิจิตรตราติดทรวง

การเดินทางหว่างพบจบสิ้นสุด
หวนสู่จุดแรกเริ่มยิ่งเพิ่มห่วง
ยากลบเลือนรุนแรงแก่งทั้งปวง
ถึงจะล่วงหลับหลีกอีกกี่นาน

รพีกาญจน์