กลบทโวหารวาที จาก "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" โดยหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)
๐ จักกล่าวถึงพระยานาคอันเรืองเดช
เสร็จประเทศอยู่ในที่พิภพสถาน
ด้วยอานุภาพบารมีโพธิญาณ
อันสร้างสมมานานอนันต์ครัน
ก็บันดาลอาการให้ร้อนจบ
ทั่วพิภพนาคราชก็หวาดหวั่น
สมเด็จองค์พระยาวาสุกรีอัน
เปนจอมธรรม์เจ้าทวีปก็รีบมา
พร้อมด้วยหมู่เสนางค์บริพาร
ต่างชื่นบานสถิตสู่เทวคูหา
สมเด็จจอมวาสุกรีนทร์เจ้าโลกา
ทำศักดานฤมิตรประทุมทอง
โตประมาณเท่าวงกงจักรเกวียน
งามเสถียรรัศมีไม่มีสอง
เข้ารองรับบรมนาถเปนอาสน์ละออง
มิให้ต้องท้องทะเลอันล้ำลึก
ด้วยเดชะบารมีหน่อชินวงษ์
จักเอกองค์เปนพระชนะศึก
ตัดกิเลสเฉทประหาณโอฬารลึก
มาสถึกจิตรพระยานาคาจร
ทั้งความสัตย์กตัญญังที่ตั้งมั่น
เข้าป้องกันอันตรายให้หลุดถอน
พระยาวาสุกรินทร์นาคินทร
ก็พาจรสถิตที่พิภพมี
กระทำซึ่งสักการบูชา
แก่มหาโพธิสัตว์ประเสริฐศรี
ด้วยเครื่องทิพล้ำเลิศโอฬารดี
ทั้งโภคีสมบัติอเนกา
ในครั้งนั้นพระยาพาลใจฉกาจ
ให้หวั่นหวาดตั้งจิตรแต่อิจฉา
ประทุษร้ายแก่หน่อเนื้อพุทธา
อันท้าวหาโทษมีได้ให้บันดาล
ในทันทีพระสุธาที่หนาแน่น
ได้สองแสนสี่หมื่นโยชน์วิถาร
มิอาจทรงบาปที่พระยาบาล
ให้บันดาลแยกช่องเปนปล่องเปลว
องค์พระยาพาลราชให้เร่งร้อน
ดั่งแสงศรทับทุบอุราเหลว
มิอาจอยู่บนปรางค์ปราสาทเร็ว
มายังเปลวปล่องมหาสุธาดล
พอมาถึงปัถพีพิภพแยก
ชำแรกแทรกหยุดยืนตื่นฉงน
จะยกย่างไม่ไหวใจร้อนรน
มหาชนชวนกันดูทั่วแดนดิน
เปลวเพลิงในอวิจีก็วู่วาบ
โฉบฉายฉาบว่องไวเหมือนใจถวิล
ลงไปสู่นิริยาทั้งกายิน
เหนกันสิ้นทั่วจบพิภพใส
พวกหญิงชายวายวุ่นก็อลวน
ดูสับสนกู่ก้องร้องขานไข
ว่าสมควรกับกำม์ที่ทำไท
สาแก่ใจไม่คิดอนิจจัง ฯ
๑-----------------------๑
กลบทโวหารวาที ปรากฏอยู่ในการประพันธ์ลำดับที่ ๖๓ ของตำรากลบทศิริวิบุลกิตติ์
พิจารณาโดยรวมเห็นว่า
๑.) ให้คำท้ายของวรรคที่ ๑ สัมผัสสระกับ คำท้ายของช่วงแรก หรือ คำท้ายของช่วงกลาง ของกลอนวรรค ๒
๒.) ให้คำท้ายของวรรคที่ ๒ สัมผัสสระกับ คำท้ายของวรรคที่ ๓
๓.) ให้คำท้ายของวรรคที่ ๓ สัมผัสสระกับ คำท้ายของช่วงแรก หรือ คำท้ายของช่วงกลาง ของกลอนวรรค ๔
สัมผัสระหว่างบท คือ คำท้ายรรคที่ ๔ บทแรก สัมผัสสระกับคำท้ายของวรรคที่ ๒ ในบทถัดไป เรื่อย ๆ อย่างนี้จนจบสำนวนกลอน
ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม
...-๐ Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...

•
กลับสู่หน้าห้องเรียน กลอนกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์ คลิก •
กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก
กลบทโวหารวาที จึงเปรียบเหมือนพื้นฐานของกลอนสุภาพในปัจจุบันนั่นเอง (แต่กลอนมารุ่งเรืองในยุครัตนโกสินทร์) ดังข้อความตอนหนึ่งว่า ...