โคลงกลบทซ้อนดอก

   โคลงกลบท ซ้อนดอก
   (นิราศสุพรรณ : สุนทรภู่)

   ๔๙. ๐ ข้างคลองสองฝั่งเฟื้อย......เฟือยแขม
   คาแฝกแซกเซียดแซม..................ซับซ้อน
   ในพุ่มกุ่มกกแกม.........................กอย่า รย้าแฮ
   นกหกวกเวียนหว้อน....................วิ่งเต้นเผ่นโผน ฯ

   ๖๔. ๐ น่ากลัวตัวตเค่ขู้................ฟูขนอง
   ฮืดฮาดฟาดฟูฟอง.......................ฟ่องเฟื้อย
   เคียงคู่สู่สมสอง...........................สังวาด สวาดแฮ
   ยาวใหญ่ไล่โลดเลื้อย...................เล่นน้ำปล้ำขนอง ฯ

   ๙๘. ๐ เหลียวซ้ายฝ่ายฝั่งเฟื้อย.....เฟือยไสว
   พงไผ่ไม้รำไร................................รอบคุ้ง
   แลขวาป่าแฝกไฟ..........................ฟอนเรียบ เกรียบแฮ
   ลิบลิ่วทิวท้องถุ้ง............................ถิ่นกว้างวางเวง ฯ

   ๑๖๖. ๐ จวบจนชนบทบ้าน.............ศรีจัน
   ท่าลาดหาดเกิดกัน.........................แก่งตื้น
   เรือนตั้งฝั่งเรียงรัน..........................โรงเหล็ก เจ๊กเอย
   คนภู่ดูครึกครื้น...............................ค่ามช้างต่างเกวียน ฯ

   ๒๗๔. ๐ เล่าความตามเรื่องแหร้.......แต่หลัง
   ใช่คิดบิดเบือนบัง............................บอกแจ้ง
   ขัดเคราะเพราะยุกยัง.......................อยู่อย่า มาเลย
   กายสิทพิศกล้าแกล้ง........................กลบกลุ้มคลุ้มควัน ฯ

   ๒๘๘. ๐ สุดเหมืองเยืองขึ้นค่าง........หว่างเนิน
   ล้วนแร่แก่เก่าเกิน............................เก็บทิ้ง
   พลวงเหล็กเด็กสดุดเดิน...................กระโดดค่าม ตามแฮ
   ชมเล่นเหนเกลื่อนกลิ้ง.....................กลาดสล้างอย่างฝัน ฯ

   ๒๙๑. ๐ ดูเดียวเปลี่ยวอกอ้าง..........ว้างเอย
   คิดใคร่ได้คนเคย.............................คู่ชี้
   คลอเคล้าเฟ่าชื่นเชย........................ชมนก หกแฮ
   ถามไถ่ได้กระจู้กระจี้.........................กระแจะแต้มแก้มหอม ฯ

   ๓๖๓. ๐ คู่ลาโห่โหรโร่โหร้................โห่โหย
   โภระโดกโหวกวิเวกโหวย..................แว่วซ้อง
   ยามยินยิ่งดิ้นโดย.............................เดินหว่าง ทางเอย
   เฆ้ากู่กู๋กู่ก้อง....................................ไก่แก้วแจ้วเสียง ฯ

   ๓๘๗. ๐ หญิบขึ้นลื่นหลุดเหล้...........ปรอดเหลว
   ใสเหน่งเปล่งปลอดเปลว...................ปลอบช้อน
   ห่อนเหนเช่นองคเอว.........................เล็ดฟ่าย คล้ายแฮ
   หญิบหลุดปลุดปลิ้นปล้อน.................เปล่าคล้ายหายสูร ฯ

   ๔๑๒. ๐ คิดกลับหลับอ่อนสอื้น..........ตื้นใจ
   กรีดกริ่งหริ่งเรไร................................เรื่อยร้อง
   แจ้วแจ้วแว่วเสียงใส..........................ซอรับ ขับเอย
   เรื่อยเรื่อยเฉื่อยเสียงซ้อง....................เสนาะน้ำคำครวน ฯ
   (นิราศสุพรรณ : สุนทรภู่)

- โคลงกลบทซ้อนดอก - เป็นโคลงกลบทที่ท่านสุนทรภู่ประดิษฐ์ไว้ในนิราศสุพรรณ

   ๐ ในแต่ละบาทของโคลง ให้คำที่ ๔- ๕ สัมผัสอักษรกัน

-๐ กลบทที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน ๐-
• โคลงกลบท ดวงเดือนประดับดาว ^คลิก
   • โคลงกลบท เบญจวรรณห้าสี ^คลิก
   • โคลงกลบท อักษรล้วน ^คลิก
   • โคลงกลบท อักษรล้วนสลับ ^คลิก

   ...-๐ Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ๐-...
   ผิดพลั้งประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม

เสริม : การสัมผัสสระในคำที่ ๒-๓ ของวรรคหน้า และคำที่ ๗-๘ ของบาทที่สี่ และการสัมผัสอักษรระหว่างวรรค เป็นลีลาทางโคลงปกติเฉพาะตนของท่านสุนทรภู่อยู่แล้ว มิได้บังคับแต่ประการใด

   • กลับสู่ หน้าห้องเรียน โคลงกลบท ^คลิก
   • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท ^คลิก
   • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท ^คลิก
   • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ ^คลิก
             • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน ^คลิก
   • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง ^คลิก
   • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์ ^คลิก
   • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย ^คลิก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โคลงกลบทซ้อนดอก (อ่าน 12500 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้