มานุษ
(รกเอก)
ผ่าวฝุ่นขุ่นว่าฟ้า ลืมฝน
ท่วมฉ่ำพร่ำร่ำรน เรียกแล้ง
อยู่ต่ำต่อว่าตน โชคต่าง
เที่ยวหลู่ท่านกลั่นแกล้ง ก่นทั้งเทือกถม ฯ
(รกโท)
ล้มไม้ล้มป่าสร้าง สันพนัง
กั้นบั่นน้ำถ้ำวัง หว่านเบี้ย
เวิ้งว้างว่าเวิ้งพลัง ไฟช่อ
แห้งขอดย้ำต่ำเตี้ย ตัดไม้ไหนฝน ฯ
(รกสร้อย)
เข่นข้นเข้าอย่าช้า ชิงรน เรียนนา
รู้หลักจักรวาลดล ดัดหล้า
ตรีโกณกี่เลขกรณฑ์ เรียนก่อ โลกนอ
ในแต่ในอกข้า แค่นรู้เพียงไร ริ้นเฮย ฯ
พรายม่าน
๑๖ มีนาคม ๕๖
