เดินกุบกับจับแน่นเกาะแขนแม่
ตาเหลือบแลลูกอมขนมหวาน
แช่หมักดองของทำฉาบน้ำตาล
ล้วนอาหารให้โทษประโยชน์น้อย
เมื่อเดินผ่านแผงขายไม่วายเหลียว
น้ำลายเหนียวเคี้ยวอมคงอร่อย
ยากจะฝืนยืนท่าจ้องตาปรอย
หน้าละห้อยน้อยใจอยากได้กิน
เอาฝรั่งมังคุดละมุดไหม
หรือกล้วยไข่ใบหย่อมส่งหอมกลิ่น
คุณอักโขโอชาวิตามิน
ผลท้องถิ่นลิ้นจี่สาลี่พลับ
หวานล่อนกรอบชอบนุ่มหนึ่งไหนเลือก
กินทั้งเปลือกปอกบางแล้วล้างสับ
เปลือกแข็งหนาหนามคมเนื้อจมลับ
ปากเงยงับจับหมุนองุ่นพวง
ดูสิ่งใดให้ดีอาจมีพิษ
แฝงซึมติดตริตรองก่อนลองล่วง
นานสะสมบ่มในแทรกใยยวง
พอสบช่วงร่วงโรยเจอโรคร้าย
สู่โลกกว้างทางชั่วอย่ามั่วสุม
แค่ชุมนุมนัวเนียถึงเสียหาย
อันเรื่องใหญ่ไม้ซีกควรปลีกกาย
จักสบายปลายมือจงจื่อจำ
แม่เสียชีวิต 7 กุมภาพันธ์ 2542 ครับ
รพีกาญจน์
