♠♠.อ้างว้าง.♠♠
♠
น้ำตาหลั่งสั่งลาคราเธอจาก
เขามาพรากเธอไปใจสลาย
ได้แต่มองเธอเมินดินกรีดกราย
จนลับหายสายตาคราถึงคราว
♠
เหงาอ้างว้างดึกดื่นยืนมองฟ้า
เห็นเมฆาเกลื่อนกล่นบนห่วงหาว
ฟ้าเวิ้งว้างกว้างใหญ่ไร้แสงดาว
ทนเหน็บหนาวน้ำค้างทางมืดมน
♠
คล้ายเคว้งคว้างกลางป่าพนาสัณฑ์
ยิ่งนับวันห่างไกลใจหมองหม่น
หยาดน้ำตาไหลหลั่งขังกมล
เหมือนอับจนหนทางกลางพงไพร
♠
เฒ่าธุลี
