ลืมตาตื่น ตอนเช้า ก็หนาวสั่น
ซุกตัวพลัน ใต้ผ้าห่ม ลมพัดจี๋
ทำไมหนาว สั่นทั่ว ขั้วฤดี
จำใจที่ ฝืนปลุก ลุกจากเตียง
พอก้าวลง แตะพื้น ยืนเย็นเฉียบ
หนาวยะเยียบ เพรียบพร้อม ยอมครางเสียง
ฮือฮือฮือ คางขบ กลบสำเนียง
กอดตัวเบี่ยง เลี่ยงลม ชมตะวัน
สายตาทอด ลอดไป เห็นใสน้ำ
ละอองย้ำ ฉ่ำหมอก ดอกดาหวัน
เย็นปะทะ กระทบ พบผิวพรรณ
ลมเหมันต์ หนาวเหน็บ จนเจ็บกาย
หากจะมี ที่ไหนดี กว่านี้บ้าง
ให้บอกทาง เถิดหนอ ขอเดินสาย
ไปหลบปัก พักคุ้น อุ่นสบาย
พอหนาวคลาย ค่อยย้อน...นครชัยศรี
คนละที่กัน 
ต้นหญ้า
