เพียรอย่างไรจึงเลิศ ?

(ขอขอบคุณเจ้าของภาพประกอบ)

ปธาน ๔

๐ เรื่องความเพียรขยันอันประเสริฐ
เป็นสิ่งเลิศดีล้วนควรศึกษา
ต้องเพียรแต่ทางชอบกอปรสัมมา
จึงเรียกว่าเพียรดีที่ควรชม

หนึ่งคือเพียรระวังยับยั้งบาป
มิให้ทาบทามจิตปิดทับถม
ตัดทางบาปเกิดแท้แต่ต้นลม
จึงงามสม มนัส ที่ขัดเกลา

สองคือเพียรละบาปอันหยาบกร้าน
ที่เบ่งบานกลางใจเปรียบไฟเผา
ละบาปอันเกิดแล้วแคล้วจิตเรา
จนบางเบาสร่างซาลาหทัย

สามคือเพียรเสริมสร้างทางกุศล
ทุกแห่งหนทำดีมิเฉไฉ
สุจริตบำเพ็ญเป็นเรือนใจ
มั่นคงในกุศลเชื่อผลกรรม

สี่คือเพียรรักษ์กุศลที่ตนสร้าง
มิให้ร้างเสื่อมไปไกลถลำ
หมั่นรักษาความดีที่ตนทำ
มิให้ดำด่างพร้อยเป็นรอยดวง

เพียรสี่อย่างทางธรรมล้ำเลอค่า
แม้นนำมาทำตามมิห้ามหวง
เพียรให้จริงอิงแอบจนแนบทรวง
ปราชญ์ก้าวล่วงวิบากเพราะพากเพียร ฯะ

พรานไพร

:02:

(ปธาน ๔ = สังวรปธาน-ปหานปธาน-ภาวนาปธาน-อนุรักขนาปธาน)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เพียรอย่างไรจึงเลิศ ? (อ่าน 15846 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้