-๑๐๖-
สมุทรโฆษคำกลอน
๏ ราชาภิเษกสถาปนา
“สมุทรโฆษ” เป็นราชาเหมือนใจหวัง
สืบราชสกุลไปให้ยืนยัง
ครองบัลลังก์สร้างพาราสถาพร
๏ “ลูกพานพบประสบการณ์เป็นฐานอยู่
ที่เรียนรู้ถือครุอุทาหรณ์
ไว้ปกครองป้องอาณาประชากร
สิ้นเดือดร้อนกังวลพ้นทุกข์ภัย
๏ เป็นมิ่งขวัญปวงชนมณเฑียรรัตน์
มงคลนามงามจรัสนิรัติศัย”
“พินทุทัต” ตรัสอำนวยอวยพรชัย
พร้อมทั้งได้ให้โอวาทโอกาสนั้น
๏ “สมุทรโฆษ”และ “พินทุมดี”
ครองธานีปรีดิ์เปรมเกษมสันต์
แต่มีห่วงล่วงกาลมินานวัน
นึกถึงคำสำคัญก่อนวันมา
๏ “สีหนรคุปต์” สั่งเอาไว้
อย่าอยู่ให้เนิ่นกาลนานนักหนา
จึงย้อนคืนยัง “รมยพารา”
ตามสัญญาว่าไว้ไม่นานวัน
