Username:
Password:
บ้านกลอนน้อยฯ
ช่วยเหลือ
ค้นหา
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล
>>
คำประพันธ์ แยกตามประเภท
>>
กลอน ร้อยกรองหลากลีลา
>>
หวังว่านะ...
หน้า: [
1
]
ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน
หัวข้อ: หวังว่านะ... (อ่าน 3317 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
นักเลงกลอน
ผู้มีจินตนาการ
จำนวนผู้เยี่ยมชม:
5736
ออฟไลน์
ID Number: 520
จำนวนกระทู้: 463
100+20=120
|
|
หวังว่านะ...
«
เมื่อ:
05, กันยายน, 2561, 10:47:46 PM »
บ้านกลอนน้อยฯ
Permalink:
หวังว่านะ...
อาหารและผู้ที่ตกเป็นอาหาร
หลายชีวิตเซ่นสรวงต่อปวงบาป
ได้ซึมซาบรสชาติปรารถนา
ดับหิวโหยโรยแรงแห่งกายา
เพิ่มพลังวังชาชีวาคน
สละร่างเพื่อพลีต่อชีวิต
อาจเป็นกิจเอกอุก่อกุศล
หมายชาติหน้าฉันใดในวังวน
ก่อเกิดตนสุคติภพบรรจบพลัน
ส
ริ
ญ
สิริรั
ฐ
:059: :059: :059:
รายนามผู้เยี่ยมชม :
ลิตเติลเกิร์ล
,
ลมหนาว ในสายหมอก
,
น้ำหนาว
,
ปลายฝน คนงาม
,
กร กรวิชญ์
,
ฟองเมฆ
,
รพีกาญจน์
,
กลอน123
,
กอหญ้า กอยุ่ง
,
Thammada
,
ก้าง ปลาทู
,
Toom Na
,
ปิ่นมุก
บันทึกการเข้า
"แม้นรู้หนึ่งพึงสู้เรียนรู้สอง
ให้ช่ำชองถึงสามจึงงามสม
เรียนรู้ที่สี่ห้าน่านิยม
หกเจ็ดบ่มแปดเก้าไต่เต้าไป"
ส
ริ
ญ
สิริรั
ฐ
:068:
นักเลงกลอน
ผู้มีจินตนาการ
จำนวนผู้เยี่ยมชม:
5736
ออฟไลน์
ID Number: 520
จำนวนกระทู้: 463
100+20=120
|
|
Re: หวังว่านะ...
«
ตอบ #1 เมื่อ:
07, กันยายน, 2561, 01:54:32 PM »
บ้านกลอนน้อยฯ
Permalink:
Re: หวังว่านะ...
มนุษย์นั้นท่านว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ
ส่วนสัตว์เดรัจฉานท่านว่าเป็นสัตว์ไม่ประเสริฐ
แต่มันแปลกตรงที่
มนุษย์(สัตว์ประเสริฐ) กินสัตว์เดรัจฉาน(สัตวไม่เสริฐ) สัตว์ประเสริฐ+สัตว์ไม่ประเสริฐ=ยังประเสริฐอยู่
มนุษย์(สัตว์ประเสริฐ) กินมนุษย์(สัตว์ประเสริฐ) สัตว์ประเสริฐ+สัตว์ประเสริฐ =กลายเป็นความไม่ประเสริฐ
สัตว์ดิรัฉาน(สัตว์ไม่ประเสริฐ)กินมนุษย์(สัตว์ประเสริฐ) สัตว์ไม่ประเสริฐ+สัตว์ประเสริฐ=ไม่ประเสริฐ
ซึ่งมันก็เป็นความคิดที่ไม่เป็นตรรกะเอาซะเลย
ความจริง สัตว์ประเสริฐ+สัตว์ประเสริฐ มันน่าจะเป็น=สุดยอดของความประเสริฐ
ในอนาคต มนุษย์เราอาจแบ่งเป็น ๓ ประเภท
๑. มนุษย์กินพืช กินแต่พืชผัก ไม่กินเนื้อสัว์ เป็นมนุษย์สะอาด มนุษย์มีศีลธรรม มนุษย์มีจิตใจดีงาม
มนุษย์ปีะเภทที่ ๑ นี้ไม่กินเนื้อวัตว์ด้วยเหตุผลทางด้านศีลธรรม
๒.มนุษย์กินเนื้อ เป็นมนุษย์ที่กินทั้งพืลผักและล่าสัตว์เป็นอาหาร แบบเดียวกับมนุษย์ในยุคปัจจุบัน
มนุษย์ประเภทที่ ๒ นี้ ไม่กินเนื้อมนุษย์ด้วยเหตุผลทางด้านมนุษยธรรม
๓.มนุษย์กินคน ล่ามนุษย์กินพืชเป็นอาหาร มนุษย์พวกนี้เขาไม่กินเนื้อสัตว์ เนื่องจากถือว่า สัตว์นั้น
เป็นสัตว์ชั้นต่ำ หากกินเข้าไป จะทำให้ DNA ของเผ่าพันธุ์มนุษย์แปดเปื้อน และไม่ล่ามนุษยประเภทที่สอง
เนื่องจากมนุษย์ประเภทที่สองนั้นกินเนื้อสัตว์แล้ว มี DNA ที่เแปดเปื้อน ไม่บริสุทธ์ ดังนั้น มนุษย์ประเภทนี้
จึงล่าแต่ มนุษย์กินพืชอย่างเดียว มนุษย์กินสัตว์ก็สบายไป
(ก็คงคล้ายๆมนุษย์ในปัจจุบันนี่แหละเนาะ ที่กินเฉพาะสัตว์บางชนิดเป็นอาหาร เช่น หมู ไก่ เป็ก กุ้ง หอย
ปู ปลา วัว ควาย แต่ไม่กินสัว์บางชนิด เช่น หมา แมว งู เสือ สิงโต ฯลฯ)
มนุษย์ทั้งสามแบบนี้ มนุษย์กินพืช และมนุษย์กินเนื้อ ยังสามารถผูกมิตรกันได้
และสามารถแต่งงานกันได้ ถ้ามนุษย์ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยอมปีะพฤติตามมนุษย์อีกฝ่าย เช่น มนุษย์กินพืช
แต่งานไปอยู่กับมนุษย์กินสัตว์ ถ้ายอมกินเนื้อด้วย ก็สามารถไปอยู่เป็นพวกเดียวกันได้
หรือมนุษย์กินเนื้อสัว์หากแต่งงานและไปอยู่กับมนุษย์กินพืช หากเลิกกินเนื้อสัตว์ก็สามรถแต่งงานอยู่ด้วยกันได้
และมนุษย์สองพวกนี้ ปกติเป็นมิตรกัน ไม่ทำร้ายกันและกัน
ส่วนมนุษย์กินคนนั้น ทั้งมนุษย์กินพืช และมนุษย์กินสัตว์ ต่างมีความเห็นว่า พวกนี้คือปีศาจ
ไม่อาจจะผูกมิตร หรือแต่งงาน หรืออยู่ร่วมกันได้ เจอกันที่ไหน เป็นต้องรบกันที่นั่น
ส่วนมาก มนุษย์กินพืช และมนุษย์กินสัตว์ มักเป็นพวกที่ตาย ้พราะมนุษย์กินคนนั้น ฝึกเพื่อเป็นนักฆ่าอยู่แล้ว
มนุษย์กินคน หากฆ่ามนุษย์กินพืชได้ มักนำไปทำอาหาร ส่วนมนุษย์กินสัตว์นั้น ฆ่าทิ้งเพียงอย่างเดียว
ส่วนมนุษย์กินคนนั้น ไม่ยอมคบกับมนุษย์กินพืชและมนุษย์กินสัตว์ เนื่องจากเขามองว่า
มนุษย์กินพืชนั้น เป็นแต่เพียงอาหาร ส่วนมนุษย์กินสัตว์นั้น เป็นพวกที่ต่ำ เพราะแปดเปื้อน DNA ของสัตว์
ตนเองเป็นพวกที่ประเสริฐ จึงไมควรจะไปคบค้าสมาคมด้วย
ต่อมา มนุษย์กินพืชเริ่มร่อยหรอลง เนื่องจากถูกมนุษย์กินคนล่าเพื่อเป็นอาหาร และ พืชที่เป็นอาหาร
ก็ลดน้อยลง เนื่องจากถูกมนุษย์กินสัตว์แย่งไปด้วย ส่วนมนุษย์กินสัตว์เอง ก็ร่อยหรอลง เนื่อง
จากถูกพวกมนุษย์กินคนฆ่าตายไปเป็นจำนวนมาก
ดังนั้น ทั้งสองเผ่าพันธุ์ จึงมีข้อตกลงร่วมกัน คือแต่งงานกันเอง และมนุษย์กินพืชทั้งหมด
เปลี่ยนจากกินพืช ไปเป็นกินเนื้อสัตว์
ด้วยเหตุนี้เอง เป็นผลให้ มนุษย์กินคนเริ่มล้มตายลงไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ก็เหลืออยู่แค่ไม่กี่คน
สาเหตุเพราะ ไม่มีมนุษย์กินพืชให้จับเป็นอาหาร ดังนั้น มนุษย์กินคนเหล่านั้น จึงได้หันมากินกันเอง
จนเหลือแค่ไม่กี่คน ในที่สุด มนุษย์กินคนจึงยอมแพ้ และเลิกกินคน มาขอเข้าเป็นพวก
กับมนุษย์กินสัตว์ แต่มนุษย์กินสัตว์ไม่ยอมรับ บอกว่า คุณต้องไปเป็นมนุษย์กินพืช
เพื่อชำระร่างกายให้บริสุทธิ์ก่อน แล้วจึงจะยอมรับคนรุ่นลูกของมนุษย์กินคนเหล่านั้นเข้าเป็นพวก
ซึ่งมนุษย์กินคนเหล่านั้น ก็ไม่มีทางเลือก จึงจำเป็นต้องยอม ไปกินพืชก่อน
ด้วยเหตุนี้ มนุษย์ที่กินทั้งพืชและเนื้อสัตว์ จึงเป็นผู้ชนะ และครอบครองโลกต่อไป
ส
ริ
ญ
สิริรั
ฐ
หมายเหตุ. เขียนเล่น จินตนาการเพื่อความหนุกหนาน
รายนามผู้เยี่ยมชม :
กลอน123
,
ฟองเมฆ
,
ปิ่นมุก
,
รพีกาญจน์
,
กอหญ้า กอยุ่ง
,
Thammada
,
กร กรวิชญ์
,
น้ำหนาว
,
ปลายฝน คนงาม
,
ลมหนาว ในสายหมอก
บันทึกการเข้า
"แม้นรู้หนึ่งพึงสู้เรียนรู้สอง
ให้ช่ำชองถึงสามจึงงามสม
เรียนรู้ที่สี่ห้าน่านิยม
หกเจ็ดบ่มแปดเก้าไต่เต้าไป"
ส
ริ
ญ
สิริรั
ฐ
:068:
หน้า: [
1
]
ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
กระโดดไป:
เลือกหัวข้อ:
-----------------------------
บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา
-----------------------------
=> อ่านข้อกำหนด กฎระเบียบต่าง ๆ - สมาชิกใหม่ ทักทาย แนะนำตัวที่นี่
=> ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม
=> ห้องกลอน คุณคนบอ มือสี่
=> สารบัญกลอน สมาชิกนักกลอน
-----------------------------
ห้องเรียน
-----------------------------
=> ห้องเรียนรู้คำประพันธ์ ประเภทกลอน
=> ห้องเรียนฉันท์
=> ห้องเรียน กลบท
=> ห้องเรียน โคลงกลบท
=> ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท
=> ห้องศึกษา กาพย์ โคลง ร่าย
=> ห้องหนังสือ บ้านกลอนน้อย
=> ห้องฟัง การขับ เสภา และอื่น ๆ
-----------------------------
คำประพันธ์ แยกตามประเภท
-----------------------------
=> กลอน ร้อยกรองหลากลีลา
=> คำประพันธ์เนื่องในโอกาสพิเศษต่าง ๆ
=> กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม
=> กลอนเปล่าสบาย ๆ
=> กลอนจากที่อื่น และจากกวีที่ชื่นชอบ
=> โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต
=> กลบท
=> นิยาย-เรื่องสั้น-บทความ-ความเรียง-เรื่องเล่าทั่วไป
=> ห้องนั่งเล่นพักผ่อน
===> เส้นคั่นสวย ๆ
===> รูปภาพน่ารัก
กำลังโหลด...