ทำได้ลง

บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> กลอน ร้อยกรองหลากลีลา >> ทำได้ลง

หน้า: [1] ลงล่าง

« หน้าที่แล้ว ต่อไป »

พิมพ์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ทำได้ลง (อ่าน 3779 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

นักเลงกลอน

ผู้มีจินตนาการ

จำนวนผู้เยี่ยมชม:5736

ออฟไลน์

ออฟไลน์

ID Number: 520
จำนวนกระทู้: 463

100+20=120

|

|

ทำได้ลง

« เมื่อ: 26, กันยายน, 2561, 12:47:06 PM »

บ้านกลอนน้อยฯ

บ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: ทำได้ลง

ทำได้ลง

ใจทมิฬหินชาติอุบาทว์ชั่ว
ไม่เกรงกลัวบาปกรรมช่างทำได้
ความละอายไม่มีนี่หรือใจ-
มันช่างทำด้วยอะไรไยเลือดเย็น

หมานอนอยู่ข้างทางอย่างสงบ
มันขับรถมาพบบรรจบเห็น
กลับขับรถเหยียบหมาพาลำเค็ญ
หมากระเด็นดิ้นแด่วแซ่วขาดใจ

จักประนามเช่นไรให้สาสม
ค่านิยมแสนเลวทรามเหลวไหล
มิเคยคิดอกเราเขาหรือใคร
นับเป็นภัยโสมมสังคมคน.

เวลาที่เห็นใครทำอย่างนี้แล้วทนไม่ได้ อยากเอาตะปูเรือใบไปโรยเจาะยาง...

สริญ สิริรัฐ

:020: :059: :068:

รายนามผู้เยี่ยมชม : กอหญ้า กอยุ่ง, Mr.music, กร กรวิชญ์, Toom Na, ลิตเติลเกิร์ล, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม


	บันทึกการเข้า

"แม้นรู้หนึ่งพึงสู้เรียนรู้สอง
ให้ช่ำชองถึงสามจึงงามสม
เรียนรู้ที่สี่ห้าน่านิยม
หกเจ็ดบ่มแปดเก้าไต่เต้าไป"
สริญ สิริรัฐ :068:

กอหญ้า กอยุ่ง

ผช.ผู้บริหารเว็บ

จำนวนผู้เยี่ยมชม:19877

ออฟไลน์

ออฟไลน์

ID Number: 82
จำนวนกระทู้: 1463

|

|

Re: ทำได้ลง

« ตอบ #1 เมื่อ: 26, กันยายน, 2561, 01:11:52 PM »

บ้านกลอนน้อยฯ

บ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: ทำได้ลง

เป็นแค่หมาเขาสร้างในร่างหมา
อาจน้อยค่าเพียงเศษบางเหตุผล
หมารู้ตัวเจียมตัวค่าของตน
กตัญญูเปี่ยมล้น กว่าคนมี

มนุษย์เถิดเกิดสร้างร่างมนุษย์
ประเสริฐสุดปุถุชนบนวิถี
เพียงแค่ร่างพึงเป็นเห็นพอดี
จิตใจชี้บ่งชัดกว่าสัตว์เด....ฯ

:047:
กอหญ้า กอยุ่ง

รายนามผู้เยี่ยมชม : Mr.music, กร กรวิชญ์, Toom Na, ลิตเติลเกิร์ล, นักเลงกลอน, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม


	บันทึกการเข้า

..

สารบัญบทกลอน "กอหญ้า กอยุ่ง"

..

นักเลงกลอน

ผู้มีจินตนาการ

จำนวนผู้เยี่ยมชม:5736

ออฟไลน์

ออฟไลน์

ID Number: 520
จำนวนกระทู้: 463

100+20=120

|

|

Re: ทำได้ลง

« ตอบ #2 เมื่อ: 26, กันยายน, 2561, 05:52:57 PM »

บ้านกลอนน้อยฯ

บ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: Re: ทำได้ลง

ขับมอไซค์มาด้วยความเร็วสูง...หมาวิ่งตัดหน้า...ทั้งรถทั้งคนกลิ้ง....

อุบัติเหตุเกิดได้ไม่เลือกหน้า
ประมาทพาพลั้งพลาดอาจไม่เท่
จะใช้รถใช้ถนนบนรันเวย์
คาดคะเนหน้าหลังระวังภัย

โปรดขับช้าอีกนิดชีวิตรอด
คงจะปลอดอันตรายไม่กรายใกล้
ขับขี่รถเคร่งครัดกฏฯมีน้ำใจ
จะพาให้ถึงจุดหมายทุกฝ่ายแล.

สริญ สิริรัฐ

:059: :059: :059:

รายนามผู้เยี่ยมชม : ลมหนาว ในสายหมอก, น้ำหนาว, รพีกาญจน์, ลิตเติลเกิร์ล, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, กร กรวิชญ์, กอหญ้า กอยุ่ง


	บันทึกการเข้า

"แม้นรู้หนึ่งพึงสู้เรียนรู้สอง
ให้ช่ำชองถึงสามจึงงามสม
เรียนรู้ที่สี่ห้าน่านิยม
หกเจ็ดบ่มแปดเก้าไต่เต้าไป"
สริญ สิริรัฐ :068:

หน้า: [1] ขึ้นบน

พิมพ์

« หน้าที่แล้ว ต่อไป »

กระโดดไป: