Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> คำประพันธ์ แยกตามประเภท >> นิยาย-เรื่องสั้น-บทความ-ความเรียง-เรื่องเล่าทั่วไป >> หมาเห็นเงาของตัวเองในน้ำ
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: หมาเห็นเงาของตัวเองในน้ำ  (อ่าน 3449 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
นักเลงกลอน
ผู้มีจินตนาการ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:5736
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 520
จำนวนกระทู้: 463


100+20=120


| |
หมาเห็นเงาของตัวเองในน้ำ
« เมื่อ: 06, กุมภาพันธ์, 2562, 12:40:27 AM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: หมาเห็นเงาของตัวเองในน้ำ



หมาเห็นเงาของตัวเองในน้ำ

          มินิทานเก่าแก่เรื่องหนึ่งเล่าว่า สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง เดินไปบนสะพาน
แล้วบังเอิญชะโงกมองลงไปในน้ำ แลเห็นสุนัขจิ้งจอกอีกตัวหนึ่งที่อยู่ด้านล่าง
แล้วมันก็หลงเห่า และแยกเขี้ยวขู่ โดยไม่รู้ว่าเป็นเงาของตัวมันเอง
           เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองเมื่อประมาณสองปีก่อน
เพราะปกตินั้นผมก็เขียนกลอนลงในเว็บไซต์เหมือนคนอื่นๆ แต่จะมีปัญหามักพบ
กลอนที่ถูกคนอื่นก๊อบปี้ไปโดยไม่ให้เครดิตบ่อยๆ  ซึ่งนานๆผมก็มักค้นหาทางคูเกิ้ลที
ว่ามีใครแอบก๊อบปี้กลอนเราไปบ้าง
มีอยู่คราวหนึ่งผมพิมพ์ชื่อบัญชีตัวเองลงไปในคูเกิ้ลเพื่อค้นหา  แล้วก็ไปเจอบัญชี
เฟสบุค บัญชีหนึ่ง ที่ใช้ชื่อตรงกับบัญชีที่ผมใช้ในเว็บกลอน แถมยังใช้รูปอวตาร
แบบเดียวกันอีก ผมนึกในใจ..."ใครวะ บังอาจเอาชื่อเรามาใช้  แถมยังใช้รูปอวตาร
แบบเดียวกับเราอีก....หนอยแน่... แอบก๊อบปี้กลอนกันยังไม่พอ นี่มันถึงขั้นแอบอ้าง
ใช้ชื่อเป็นเราเลยหรือวะ....นี่มันคงไปเที่ยวบอกใครต่อใครว่าคือตัวเราละสิท่า....
ชะชะ ไอ้นี่ สืบให้รู้ให้ได้ว่ามันเป็นใคร....."  ผมคิดนึกอาฆาดมาดร้ายเอาไว้ด้วยเจตนา
ไม่เป็นมิตรอย่างเต็มที่....
            วันเวลาผ่านไป.........วันหนึ่ง.....เมื่อผมได้ไปรื้อค้นข้อมูลในดิสก์เก่าๆ
ก็ได้พบไฟล์เอกสารไฟล์หนึ่ง  ในนั้น เขียนบันทึกถึง ชื่อบัญชี เฟสบุค พร้อมรหัสผ่าน
ที่ผมแอบไปสมัครไว้บัญชีหนึ่ง(ปกติผมไม่เคยเล่นเฟสบุค)  แต่ไม่ได้ใช้จนลืมไปแล้ว
ที่สมัครบัญชีเฟสบุคไว้ เพราะรำคาญในเวลาที่เราไม่ล็อกอินเข้าบัญชี มันชอบมีป๊อบอัพ
ขึ้นมาบังไม่ให้เราอ่านข้อความในเฟสบุค...
เมื่อใส่อีเมล์กับรหัสผ่าน แล้วล็อกอินเข้าไป ก็พบว่า เป็นบัญชี ที่เราพบในอินเตอร์เน็ต
และคิดว่ามีใครมาสวมรอยเป็นเรานั่นเอง....ป๊าดดโธ่เอ๊ยย  ตูเองหรือเนี่ยะ...
หลงโกรธแค้นอยู่ตั้งนาน ว่ามีใครแอบมาเอาชื่อเราไปใช้ ที่แท้ก็ตัวเราเอง....
              ดังนั้น พฤติการณ์ของผม จึงไไม่ต่างจากสุนขจิ้งจอก ที่หลงเห่าเงาของตัวเองในน้ำ


สริญ  สิริรัฐ

 :020:




รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, ลิตเติลเกิร์ล, น้ำหนาว, กร กรวิชญ์, ก้าง ปลาทู, กรกช, ปลายฝน คนงาม, เฒ่าธุลี, Black Sword, รพีกาญจน์, ลมหนาว ในสายหมอก

บันทึกการเข้า

"แม้นรู้หนึ่งพึงสู้เรียนรู้สอง
ให้ช่ำชองถึงสามจึงงามสม
เรียนรู้ที่สี่ห้าน่านิยม
หกเจ็ดบ่มแปดเก้าไต่เต้าไป"

สริญ  สิริรัฐ :068:

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.374 วินาที กับ 43 คำสั่ง
กำลังโหลด...