คบสนิทชิดเชื้อบ้านเหนือใต้
เคยบ่อยหนวนเวียนเยียนห่วงใย
ยามป่วยไข้อยู่โยงเฝ้าโรงบาล
พิธีบุญจุนเจือช่วยเหลือขาด
เสมือนญาติดำรงเผ่าพงศ์ศานต์
ติดธุระอะไรรับไหว้วาน
พบภัยพาลรายรุมรีบคุ้มครอง
พ้นหลายปีดีดักคงรักมั่น
ดั่งตะวันคู่เดือนดาวเคลื่อนส่อง
ต่างถ้อยเทินเพลินคำยอทำนอง
สวนแซงร้องชะงักเอิ้นทักทาย
นวดข้าวย่ำลำไยรูดใบคัด
มะม่วงจัดลงคละตะกร้าขาย
ม่วนสะเด็ดเทศน์ธรรมรำฟ้อนฟาย
แบ่งสีสายลู่ลานสานไมตรี
แล้วไฉนไยหันแสร้งปั้นปึ่ง
หมุนขวับบึ้งยกเข่าสืบเท้าหนี
คล้ายโกรธแค้นแน่นทับนานนับปี
หยุดกับที่งวยงงมึนสงกา
อาจฝุ่นพิษปิดกั้นฟั่นเฟือนเหตุ
ต้องภูตเปรตผีปอบลอบออกป่า
สิงสะบัดตัดเยื่อมิเหลือยา
หรือเพราะว่าร้าวรานจากการเมือง
รพีกาญจน์
