- ติดตัง -

- ติดตัง -
(กลอนเจ็ด)

๐ เคยแพ้แค่ล่มจมความหมอง
เคยร้องโวยวายมาหลายหน
เคยรักพักลามามากคน
เคยปล้นใจหญิงไม่กริ่งกรรม

๐ หัวเราะเยาะเย้ยก็เคยแล้ว
เป็นแมวเป็นมดมาจนหนำ
รักโศกโชกโชนจนใจดำ
ถ้อยคำนินทาพบมานัก

๐ ทะนงหลงว่าข้าเป็นหนึ่ง
ซาบซึ้งเหลี่ยมคูรอบรู้หลัก
เรียนปรุอุบายเล่ห์ย้ายยัก
ใครจักเกินไปคงไม่มี

๐ อะไรได้นี่ ! ที่แท้โธ้
ยังโง่นักหนาพับผ่าซี่
หาญฮึกคึกเห่อจนเจอดี
คราวนี้แพ้สิ้นแทบดิ้นตาย

๐ เห็นเธอเซ่อซ่าทำหน้าซื่อ
นึก "อือ..หวานละจะต้องขาย"
หลอกล่อลวงล้ำแล้วทำลาย
ทอดถ่ายความช้ำให้หนำเลย

๐ พอลิ้มชิมรสแล้วหมดเล่ห์
จบเห่แล้วหนอไม่ขอเผย
สุดโผนโจนเผ่นไปเช่นเคย
โธ่เอ๋ยสิ้นฤทธิ์เพราะ "ติดตัง"

ติดตัง : ก. ติดแน่น เช่น หมากฝรั่งติดตังแกะไม่ออก.

เต็ม อภินันท์
ณ อาศรมลายสือไท เมืองสุโขทัยธานี
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๐
ขอบคุณเจ้าของภาพในเน็ต

	ผู้เขียน	หัวข้อ: - ติดตัง - (อ่าน 3475 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้