ฝัน

คืนนั้นจันทร์ฉาย รวยรินพระพาย ถ้วนสายคัคนานต์
หนุ่มหนึ่งนึงนงคราญ จรจากบ้านสู่ดงดอย

หมายมั่นปั้นมือ เป้าหมายนั้นหรือ ยากยื้อเอื้อมสอย
คอยแต่แม่นางน้อย เจ้าเกี่ยวก้อยมากับเดือน

ข้ามห้วยละหาน หินงอกตรอกธาร กันดานขาดเพื่อน
ผ่านดงพ้นพงเถื่อน เมฆเป็นเพื่อนตั้งตามอง

ผ่องเพ็ญเด่นดวง ถึงด้าวแดนสรวง หายห่วงสมปอง
ทรามสงวนนวลน้อง เดือนประคองคลอเคลียเคียง

ขลุ่ยทาบคาบเป่า ครวญแว่วแผ่วเบา ลำเนาเงียบเสียง
ฟังคำจับสำเนียง ประหนึ่งเลี่ยงออดอ้อนโหย


เนิน จำราย

สงกรานต์เลือด

สงกรานต์ให้โหย. ผ่านช่วงร่วงโรย. อย่างน้อยร้อยกว่า
ฟังข่าวเศร้าอุรา. เมาแล้วลาเกือบทั้งปวง

ทางลัดทางหลวง.  ทุกข์นองช่องช่วง.  ทั้งปวงทั่วกัน
ย้อนรอยกี่ร้อยพัน.  เล่นสังสรรค์ล้นเลยเกณฑ์

พันธะพระเณร. ญาติมิตรทิดเถร.  ทิ้งการงานละ
ช่วยกันปันแรงสละ.  ด้วยกาละล่วงลับลง

ครอบครัวครั้นปลง  อยู่หยัดยืนยง.  ยังคงทรงจำ
เหตุการณ์อย่าพานซ้ำ.  สงกรานต์ช้ำยกเลิกที

ตรุษหน้ายังมี  สำรวมอินทรีย์.  ทวนนับคำนึง
เจ็บแล้วจำติดตรึง.  สติพึงรำลึกความ

เนิน จำราย