ทุกกาลเวลา

กำดัดกำซาบซ่าน
วิเวกหวานสุดเฉลย
สนิทชิดทรามเชย
ร่วมถักถ้อยใจร้อยใจ

เก่ากาลรักหวานชื่น
เริงระรื่นสุขสดใส
อยู่ไกล้หรือห่างไกล
ยังห่วงใยตลอดกาล
__ _ _ _ _ _ _

อ่อนนุ่มลุ่มลึกยิ่งนัก
หอมรักรวยรินรสหวาน
น้ำผึ้งเดือนห้าฤๅปาน
เก่ากาลเวลาล่วงเลย

นานเนิ่นเกินจำกำหนด
ย้อยหยดหยาดเยิ้มเจ้าเอย
จำปีจำปารำเพย
เปรียบเปรยมิได้ใดใด

เนิน จำราย

รอกาลเวลา

ฟ้างดงามสีครามรื่น
สมุทรคลื่นพลิ้วพร่ำไหว
กานกดงบินตรงไป
ชื่นกลิ่นไออบทะเล

ริมฝั่งนุ่มสาวหนุ่มเล่น
หกคะเมนสานสรวลเส
เรือปลาบ่งส่งถ่ายเท
พ่อค้าเร่รอรับปลา

นางนวลร่อนซ่อนปีกหาง
ปลิวท่ามกลางหวาดผวา
สุดสับสนพ้นพรรณา
เหม่อมองฟ้าจบผืนดิน

เพื่อนผู้เฒ่าเฝ้าอยู่บ้าน
แค่พ้นผ่านวันคืนริน
สงบ.ยับยั้ง นั่ง นอน กิน
รอหมดสิ้นกาลเวลา

เนิน จำราย