๐๐๐ สัจธรรมชีวิต ๐๐๐

อันสังขารมีมาครากำเนิด
ทุกคนเกิดบนโลกีย์ที่สถาน
มีกิเลสตัณหาติดบ่วงมาร
ภัยมาพาลอย่างนี้กายาตน

วัย๑๐ปี วิ่งเล่นสนุกแท้
เหล่าพ่อแม่แยแสไปทั่วแห่งหน
อาบน้ำเย็นมิรู้หนาวยังอดทน
เป็นฝูงชนตัวเล็กเรียก "เด็ก"ไง

วัย๒๐ จะเสาะหาคู่ชีวิต
ในใจจิตอกสั่นแสนหวั่นไหว
มัวจีบสาวไม่เบื่อทุกวันไป
ดวงหทัยคือเธอเพ้อฝันเอา

วัย๓๐ ลุ่มหลงอวดกล้าแกร่ง
ข้าแข็งแรงดวงจินต์มิโศกเศร้า
ดำกลับหงอกคือผมหนวดและเครา
เมียรอเฝ้ามัวแต่เที่ยวคลับบาร์

วัย๔๐ ทำงานบ่พักหยุด
อยู่ในจุดสุดยอดเหนื่อยจริงหนา
กิจอันนี้หักโหมโรมรันนา
เอ่ยวาจาลาออกพอก่อนกาย

วัย๕๐ ทุกอย่างพลันเสื่อมแล้ว
สิ่งงามแวววาววับกลับเลือนหาย
ใกล้สู่ช่วงมรณาการวางวาย
เข้าความตายเรื่อยเรื่อยชีพชีวา

วัย๖๐ เฒ่าแก่เจ็บป่วยง่าย
ทั้งหญิงชายร้าวรวดปวดทุกขา
เดินกะเผลกเหตุเสียกำลังแลวังชา
ร่างซบซาพานำเข้าบวร

วัย๗๐ โรคามาท้วงถาม
ทั้งไอจามโรคร้ายไฟเริ่มอ่อน
สักวันหนึ่งก็คงเป็นดินดอน
ผงขี้เถ้าปลิวว่อนลอยตามลม

วัย๘๐ หัวเราะเหมือนร้องไห้
ดั่งต้นไม้ติดฝั่งค่อยหักล้ม
โอ้อุราเจอะเจอทุกข์ระทม
ช่างขื่นขมขอกล่าวอีกสักคำ

วัย๙๐ บรรลัยหมดบุญสร้าง
เหล่านายนางก่อกุศลได้อิ่มหนำ
หากทำชั่วไว้ไซร้เป็นประจำ
หาเลิศล้ำตกนรกอัคคีแรง

              สรวิศ แสนจันศรี
                    ป.๖/๒
            โรงเรียนรังษีวิทยา
            ๒๔ สิงหาคม ๒๕๖๒

ขอบคุณภาพจาก Facebook & Internet