รักทรมาน
ยากเพียงไหนไกลกันฉันอ้างว้าง
บนหนทางห่างไกลใครสงสาร
เธอไม่เหลือเยื่อใยในวันวาน
ช้ำดวงมานหวานอมขมกล้ำกลืน
วาดวิมานสานฝันวันสดใส
เธอปันใจใฝ่ภักดิ์รักคนอื่น
ทิ้งคนเก่าเคล้าใหม่ไร้จุดยืน
รักเคยชื่นขื่นขมตรมน้ำตา
ศรัทธาถือซื่อตรงคงรักมั่น
ไม่แปรผันหันเหเสน่หา
เกลียดใจตัวมัวเมาเฝ้าศรัทธา
เบาปัญญาอาภัพนับวันคอย
สุดคาดเดาเศร้านัก...รักคนผิด
ทั้งชีวิตคิดไปให้ท้อถอย
รักราร้างห่างไกลไร้ร่องรอย
รักทยอยคล้อยไป...ไม่หวนคืน
คิดถึงกันวันก่อนย้อนความรัก
เคยหนุนตักรักกันวันหวานชื่น
เฝ้าเคียงใกล้ไม่เบื่อเมื่อวานซืน
รักราบรื่นชื่นสุขทุกคืนวัน
เคยเอ่ยคำย้ำนักรักเธอมาก
แล้วไยจากพรากไปใจแปรผัน
เป็นอย่างนี้กี่คนหนทางตัน
รักผูกพันบั่นปลายหน่ายร้างรา
คนที่รักมักจากพรากแปรผัน
สิ่งที่ฝันวันเก่า..เฝ้าคอยหา...!?
รักกี่หนหม่นหมองนองน้ำตา
ทรมาทรกรรม....ช้ำดวงใจ...!?
ชลนา ทิชากร
