๐ โลก ๐

คารวะอาหารทานช่วงเช้า
ทำให้เท้ามือท้องสมองมั่น
ขอบคุณปลาอารีสิ้นชีวัน
กุศลนั้นน้ำฟ้ามาประมาณ
   ..
หลังโลกถือกำเนิดเกิดมนุษย์
ดินน้ำผุดผักปลาเป็นอาหาร
สรรพสิ่งทราบสิ้นโดยวิญญาณ
โลกคือบ้านหลังใหญ่ในอนันต์

ดั่งบิดาอาทรผู้สอนศาสตร์
บ้างมีฟาดด้วยไฟให้มหันต์
เตือนลูกหลงรั้งร้ายทำลายกัน
พ่อบีบคั้นคุกคามปรามเป็นนัย

เมื่อมารดามาโปรดพิโรธสิ้น
ธรณินน้ำฟ้าน่าหลงใหล
อร่ามรักลูกน้อยดั่งกลอยใจ
กล่อมขวัญให้หลับฝันบรรณาการ

ล้วนบิดามารดรสะท้อนทั่ว
ปลุกครอบครัวขึ้นรับทุกขับขาน
เคลื่อนครรลองร้อนหนาวมายาวนาน
ให้ถิ่นฐานทั้งมวลควรชีวิต

แค่คนดีที่พ่อขอให้เป็น
แม่อยากเห็นลูกรักประจักษ์จิต
แจ้งสมดุลคุณงามในความคิด
รู้สึกสิทธิ์รักษาคุณฟ้าดิน

ด้วยโลกรักลูกล้วนทั้งมวลมั่น
ไม่เคยหันหลังให้อาศัยสิ้น
กี่มากน้อยร้อยรัดลูกกัดกิน
ควรหรือผินหลังไร้ซึ่งไยดี
   ..
คารวะอาหารทานมื้อเที่ยง
โลกยังเลี้ยงเรามาเหมือนหน้าที่
ขอบคุณดินน้ำฟ้าผู้อารี
ขาดโลกนี้ขาดแคลนแดนชีวิต

   ธรรมดา

นานมาแล้วที่โลกได้ให้กำเนิดมวลมนุษย์
นานมาแล้วที่มนุษย์ล้มล้างผู้ให้กำเนิดตน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ โลก ๐ (อ่าน 4007 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้