เข้าชื่ออีกวัน

ว่าด้วยเรื่อง การเข้าชื่อล็อกอินเข้าระบบ เพื่อใช้งานในสถานะสมาชิกเว็บ

เชื่อได้ว่า คงมีสมาชิกหลายๆคนไม่ค่อยได้เข้าชื่อใช้งานเว็บ ในฐานะสมาชิก
เพื่อวางบทกลอน สรรสร้างผลงานต่างๆสู่สายตาผู้อ่าน อันเนื่องมาจาก "มีธุระปะปังประดังมสาก"
หรือไม่ก็ อาจจะเกิด0kdแรงบันดาลใจ ไม่ทราบว่าหดหายไปไหนกันหมด จะนึกคิดบทกลอนแต่ละที
ทำไมมันช่างยากเย็นอย่างนี้ คำว่ายากเย็น แปลว่า ยากแบบสุดๆ เพราะว่า วันหนึ่งๆ แบ่งออกเป็น
ห้าช่วงเวลาคือ เช้า-สาย-เที่ยง-บ่าย-เย็น ซึ่งเวลาเย็นถือว่า เป็นเวลาอันดับท้ายสุดของวัน เป็นเวลา
ที่ผู้คนจะต้องกลับบ้านไปพักผ่อนหลังจากตรากตรำมาทั้งวัน ดังนั้นความลำบากจึงแบ่งออกเป็นห้าระดับ คือ

๑. ลำบากยากเช้า....(คือลำบากไม่เท่าไหร่ ลำบากนิดเดียว ง่ายๆสบายๆ ชิวชิว...)

๒. ลำบากยากสาย.....(ลำบากขึนมาอีกหน่อย...แต่ก็ยังพอทนได้ สบาย....)

๓. ลำบากยากเที่ยง....(เป็นความลำบากที่มากขึ้นแต่ยังพอทนได้.....)

๔. ลำบากยากบ่าย.....(....ความลำบากที่เริ่มเหลือทน...ชักอยากจะรีบกลับไปพักผ่อน...หยุด...)

๕. ลำบากยากเย็น......(เป็นอะไรที่สุดๆ ไม่อยากจะทนอีกต่อไปแล้ว....)

ดังนั้น พอคิดอะไรออก พอจะหยิบจับอะไรมาเขียนได้ จึงเป็นอะไรที่น่าปลาบปลื้มยินดีเป็นที่สุด.....

ดังนั้น การที่ใครคนหนึ่ง สามารถเข้าชื่อมาวางกลอนได้ จึงเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากๆๆๆ

:ab003:

หมายเหตุ. ไม่มีลำบากยากค่ำ เพราะว่า พอค่ำก็ได้พักแล้ว....

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เข้าชื่ออีกวัน (อ่าน 2944 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้