♥ เลื่อนลอย...‼
♠
พิรุณโรยเป็นสายพระพายพัด
ลมสะบัดโมกขาวราวพู่ห้อย
คิดถึงเธอเพ้อฝันตะวันคล้อย
บาหลีร้อยรากสานดุจม้านบัง
♠
ดอกโมกขาวหอมหวนยวนใจฝัน
นกเขาขันเรียกคู่คูเสียงสั่ง
แว่วยินเสียงนกเขาเหงาใจจัง
นึกถึงครั้งเธออยู่จู๋จี๋กัน
♠
เจ้าแมวดำร้องหง่าวร้าวดวงจิต
เธอเคยชิดอิงแนบแอบกอดฉัน
กลัวเสียงแมวร้องหง่าวคราวครั้งนั้น
เสียงฟ้าลั่นเปรี้ยงดัง...ยังตกใจ
♠
หอมไอดินเปียกฝนหล่นเป็นสาย
เย็นสบายสายลมพรมพัดไหว
นั่งฟังเพลงแก้เหงาเศร้าทรวงใน
นึกถึงใครเคยอยู่คู่เคียงนอน
♠
แต่คราวนี้มีฉันรำพันเพ้อ
หลงรักเธองอมแงมแก้มเคียงหมอน
หลับไม่ลงหลงใหลใจเร่าร้อน
กายพักผ่อนไม่พอรอวันตาย
♠
เย็นอากาศรอบกายหนาวสายลม
ไร้รักห่มผ้าผวยช่วยไม่หาย
ฟ้าหลั่งฝนเปียกปอนตอนรักวาย
หัวใจชายเปียกฝน...จนเลื่อนลอย
♠
เฒ่าธุลี
