♥ หนาวนี้ที่ภูกระดึง ♥
♥
ย่างปี่ใหม่ใจฉันมันปวดร้าว
นึกเรื่องราวคราวก่อนย้อนความฝัน
ภูกระดึงพึงกระดูรู้จักกัน
ชมตะวันดั้นดวงห้วงนะภา
♥
ฉันนั่งเหงาเศร้าหม่นคนไร้คู่
เพื่อนคลอชู้อยู่เคียงเอียงซบหน้า
ดูตะวันดั้นหมอกบอกเวลา
รุ่งอุษาฟ้าใสไล่หมอกจาง
♥
เห็นเขานั่งหลังอิงพิงต้นสน
ใจกังวลบนเศร้าเหงาอ้างว้าง
อยากรู้จักสักนิดคิดร่วมทาง
เติมช่องว่างกลางใจให้แก่กัน
♥
ผานกแอ่นแสนงามยามเช้าตรู่
นั่งเคียงคู่ดูแสงแต่งเติมฝัน
ใบเมเปิ้ลเพลินตาพาสัมพันธ์
กระชับมั่นสัญญาอย่าลืมเลือน
♥
ลงจากภูคู่เคียงเพียงแรกคบ
นิยายจบลบหายคล้ายกลบเกลื่อน
สิ้นเยื่อใยไม่แยแสแชเชือน
เหลือเพียงเพื่อนเหมือนเดิมเสริมสำพันธ์
♥
ย่างปีใหม่ไกลเขาเหงาอ้างว้าง
หนาวน้ำค้างกางเต็นท์เย็นจนสั่น
ภูกระดึงถึงเธอเหม่อมองจันทร์
ย้อนความฝันวันก่อนนอนหนาวใจ
♥
ชลนา ทิชากร
