ในความฝัน
แสงดวงดาวหนาวเหลือเมื่อมองเห็น
ยะเยียบเย็นห้วงลึกนึกสงสัย
ส่องสว่างรำไรไกลแสนไกล
วับวูบไหวอยู่ในกลางใจเรา
เวลาที่หม่นหมองเฝ้ามองฟ้า
เพียงหวังว่าสุดท้ายคลายความเหงา
ให้คนที่โชคร้ายได้บรรเทา
เพียงเงาเงาเลือนรางกลางราตรี
อาจจะไม่เป็นจริงสิ่งหมายมั่น
ขอแค่อยู่ในฝันอันสุขขี
ได้เหยียดหยัดลุกขึ้นสู้ดูอีกที
คือเป้าหมายชีวีที่บันดาล
ฝากความทุกข์กับดาวยามเศร้าโศก
ปรับเปลี่ยนโลกอับเฉารอเช้าผ่าน
จักพานพบสบรุ้งรุ่งตระการ
วันดอกไม้เต็มลานบานให้ชม
ในคืนที่พร่างพราวดาวชวนฝัน
จึงรำพันบทกวีกลอนคลี่ห่ม
ร่ายลำนำเรื่อยรับกับสายลม
แทนพรพรมมอบไว้ให้ดวงใจ
24/2/64
