ชีพแทบสิ้น ดิ้นรน บนพื้นหล้า
โชคชะตา อย่าหวัง ฝังกับฝัน
มือเกาะกำ ย่ำดาน งานตะบัน
ไม่เว้นวัน สารทตรุษ หยุดทำการ
มีเงินเหลือ เชื่อใช้ พอได้เก็บ
ใส่ถุงเย็บ ถักร้อย ห้อยเสาบ้าน
เหรียญเป็นกอบ หอบฝาก ธนาคาร
ส่งลูกหลาน เรียนจบ ครบทุกคน
คนโตรับ ราชการ ทหารกล้า
สองขายค้า ขับเรือ ส่งเกลือป่น
สมณะ พระปลัด วัดตำบล
ช่างเครื่องยนต์ รถตู้ อู่ในเวียง
ซื้อที่นา ริมหนอง ถือครองสิทธิ์
ด้านหน้าติด ถนน หนทางเบี่ยง
หลังน้ำผ่าน ธารใส ต้นไม้เรียง
สองข้างเคียง สะพรั่งออก ดอกนานา
เป็นรางวัล บั้นปลาย ท้ายชีวิต
ก่อนปลดปลิด ล่วงลับ ดับขันธ์ห้า
สัมผัสดิน กลิ่นฟาง กลางท้องนา
อาหารป่า ผักไม้ ไร้เนื้อคาว
โทรทุกคืน ตื่นนอน ตอนเที่ยงบ่าย
สามลูกชาย ห่วงเหลือ เพื่อสอบข่าว
ขายไปเถิด ที่ดิน สิ้นเรื่องราว
มาเป็นชาว ศิวิไลซ์ ในเมืองกรุง
รพีกาญจน์
