Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> ห้องเรียน >> ห้องศึกษา กาพย์ โคลง ร่าย >> - กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ (กาพย์ธนัญชยางค์ ๓๒ ) -
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: - กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ (กาพย์ธนัญชยางค์ ๓๒ ) -  (อ่าน 12877 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10566


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
- กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ (กาพย์ธนัญชยางค์ ๓๒ ) -
« เมื่อ: 02, สิงหาคม, 2564, 11:30:29 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: - กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ (กาพย์ธนัญชยางค์ ๓๒ ) -


กระทู้ที่เกี่ยวข้อง
•  กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ คลิก
•  กาพย์สุรางคนางค์ ๓๖ (กาพย์ขับไม้) คลิก


- กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ (กาพย์ธนัญชยางค์ ๓๒) -

          กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒  หรือชื่อเดิมคือกาพย์ธนัญชยางค์ นี้  ประดิษฐ์ขึ้นโดยพระราชวรวงค์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (น.ม.ส.)   โดยมีกาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ คลิก แบบเก่าเป็นฐาน  ภายหลังจึงได้เรียกว่า กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒  นั่นเอง  ซึ่งท่านได้แถลงไว้ในภาคผนวกหนังสือ สามกรุง ที่เขียนจบในปี ๒๔๘๗   ไว้ดังนี้

          กาพย์ธนัญชยางค์
          กาพย์ชนิดนี้ข้าพเจ้าออกแบบให้ใช้เป็นคำอธิบายภาพเรื่อง  “ศรีธนญชัย”  ที่พิมพ์สัปดาห์ละชุด  ในหนังสือพิมพ์ “ประมวญสาร”   กาพย์อย่างใหม่นี้ก็คือกาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ คลิก แบบเก่านั้นเอง  แต่เติมอีก ๔ คำแลเพิ่มสัมผัสเข้าอีก  รูปภาพที่พิมพ์ใน “ประมวญสาร” นั้น  ภาพหนึ่งมีที่สำหรับคำอธิบายเพียงบันทัดเดียว  ยาวเพียง ๔ นิ้วครึ่ง  จึ่งต้องใช้กลอนชนิดที่จุความได้มากในที่น้อย  แลเมื่อแยกบทหนึ่งเป็นสองบันทัด  ก็ให้บรรทัดยาวเท่ากัน  กาพย์ธนัญชยางค์ได้กำเนิดด้วยประการฉนี้

๑.) รูปแบบของกาพย์สุราคนางค์ ๓๒ (กาพย์ธนัญชยางค์)

         ๑.๑)   จำนวนคำ

                กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒  หนึ่งบทจะมี  ๘  วรรค
                วรรคละ  ๔  คำ  เสมอกันทุกวรรค   (รวมเป็น ๓๒ คำในหนึ่งบท)

๒.) ลักษณะการส่งสัมผัส  (ดูผังด้านบนประกอบ)

          ๒.๑)   สัมผัสภายในบท

                การร้อยสัมผัสภายในบทของกาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ หรือกาพย์ธนัญชยางค์ นั้น มีดังนี้

                ๑)  คำสุดท้ายของวรรคที่ ๑   ส่งร้อยสัมผัสไปยัง   คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒
                ๒)  คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒   ส่งร้อยสัมผัสไปยัง   คำสุดท้ายของวรรคที่ ๓
                ๓)  คำสุดท้ายของวรรคที่ ๔   ส่งร้อยสัมผัสไปยัง   คำสุดท้ายของวรรคที่ ๖
                ๔)  คำสุดท้ายของวรรคที่ ๖   ส่งร้อยสัมผัสไปยัง   คำสุดท้ายของวรรคที่ ๗

                สัมผัสบังคับระหว่างวรรคภายในบทของกาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ นั้นมีแต่เพียงเท่านี้แค่นั้น
                นอกนั้นผู้เขียนสามารถเพิ่มเติมตามต้องการของตนเองได้ตามเหมาะสม เช่น
                จะเพิ่มใส่สัมผัสระหว่างวรรค ๓ กับวรรค ๔    หรือ  ระหว่างวรรค ๕ กับวรรค ๖   ด้วยก็ได้ตามแต่ใจ

          ๒.๒)   สัมผัสระหว่างบท

                สัมผัสระหว่างบทของกาพย์สุรางคนางค์ ๓๒  นั้น  คือ

                คำสุดท้ายของบทก่อนหน้า  ส่งสัมผัสไปที่คำสุดท้ายในวรรคที่ ๔  ของบทถัดไป

๓.)  เสียงท้ายวรรค

                เช่นเดียวกับกาพย์ชนิดอื่น ๆ ทั่วไป เสียงท้ายวรรคของกาพย์สุรางคนางค์ ๓๒ นั้น  ลงได้ทุกเสียงตามความเหมาะสม  (เว้นเพียงแต่คำสุดท้ายของแต่ละบท  ไม่นิยมลงด้วยเสียงเอกและเสียงโทเพราะความหลุบห้วนของเสียงเวลาอ่านจริง)

                         - ตัวอย่างคำประพันธ์บางส่วน -


                     ๏ ทูลขอทัพขันธ์                    ให้รีบเร็วพลัน
                     มาตีเวียงจันทน์                    ผู้บ้าราวี
                     มังระอำนวย                         ด้วยความยินดี
                     ส่งทัพทันที                           ให้ออกดำเนิน ฯ

                     ๏ ทัพพม่ามาพลัน                 พบทูตเวียงจันทน์
                     ที่ในอารัญ                            ราวทางหว่างเถิน
                     ไปเฝ้ามังระ                          คารวะทูลเชิญ
                     พระผู้จำเริญ                        ให้รบพระวอ ฯ

                     ๏ เชิญทัพม่านเมื้อ                 สู่เวียงจันทนเพื่อ
                     เลี้ยงดูปูเสื่อ                          ป้อนเหยื่อเยิรยอ
                     ม่านเปลี่ยนจำนง                   ตกลงตามขอ
                     ไม่มีรีรอ                                กลับหน้าราวี ฯ

                     ๏ สู้ม่านไม่ไหว                       พระวอหนีไป
                     หาตำบลใหม่                         ฐาปนาธานี
                     บอกขอพึ่งบุญ                       พระคุณภูมี
                     จอมธนบุรี                             เป็นสุขสืบไป ฯ
                                                                 ( สามกรุง :  กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (น.ม.ส.))



                     ๏ ฝ่ายเจ้าบุญสาร                  ส่งบรรณาการ
                     แต่พระภูบาล                         อังวะบดี
                     ขอเป็นเมืองออก                    ในคอกบารมี
                     ใช่เท็จวาที                             ราคีคดงอ ฯ

                     ๏ อยู่มาไม่ช้า                         บุญสารราชา
                     กลับคิดขึ้นมา                        ว่ายังไม่พอ
                     จึงแต่งโยธา                           ไปฆ่าพระวอ
                     หมายตัดต้นตอ                      เหล่ากอไพรี ฯ

                     ๏ ท้าวเพี้ยกรมการ                 บอกทูลรายงาน
                     แต่พระจอมปราณ                 กรุงธนทันที
                     ว่าเจ้าบุญสาร                       อหังการยายี
                     ไม่เกรงภูมี                            ฆ่าพระวอตาย ฯ
                                                                 ( สามกรุง :  กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ (น.ม.ส.))


                    ๐  กาพย์หนึ่งนามอ้าง            สุรางคนางค์
                     กำหนดบทวาง                     สามสิบสองคำ
                     บทหนึ่งแปดวรรค                 เป็นหลักพึงจำ
                     วรรคหนึ่งสี่คำ                      แนะนำวิธี

                     ๐  โบราณวางกฏ                 หากแต่งหลายบท
                     จำต้องกำหนด                     บัญญัติจัดมี
                     วรรคสี่คำท้าย                      ต้องให้ถูกที่
                     สัมผัสกันดี                           ท้ายบทต้นแล ฯ
                                                               (หลักภาษาไทย : กำชัย ทองหล่อ)


                     ๐  ถมทบกลบเตา                 ที่คุแต่เค้า
                     รุ่มเพลิงเริงเผา                      เหย้าปฐพี
                     กลบหมอกกลบควัน              กัมมันตรังสี
                     ยุคมิคสัญญี                          พรุ่งนี้นิรันดร์

                     ๐  กวาดขีปนาวุธ                  ที่ยั่วแต่ยุทธ
                     กระหน่ำมนุษย์                      สุดหล้าอาธรรม์
                     จึ่งกรองกระดูก                      ผูกอนุสติขวัญ
                     เป็นอนุพันธ์                          สันติภราดา
                                                                 (ศิวกานท์  ปทุมสูติ, สร้อยสันติภาพ, ๒๕๓๒)


                     ๐  หึ่งหึ่งผึ้งวน                        ผึ้งปลุกทุกหน
                     ดอกหญ้าอวดตน                   บานจนงามพลัน
                     ทุ่งฉ่ำน้ำหวาน                        อาหารกลับกัน
                     มีกายใจฝัน                            ไม่หันไม่หาย

                     ๐  ผึ้งสอนวิธี                          พอใจหนักมี
                     ฝากวันเดือนปี                        ความดีก่อนตาย
                     หน้าที่ที่ทำ                              ต้อยต่ำเพียงกาย
                     สุขอย่างง่ายดาย                     เวียนว่ายไปงาม
                                                                 (โกศล  กลมกล่อม, เงียบสะท้อน, ๒๕๔๑)

                      
                บ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล
                - Black Sword -
                (หมู มยุรธุชบูรพา)
 
                             
                                    • กลับสู่หน้า สารบัญ กาพย์ คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ฉันท์  คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก
                              




รายนามผู้เยี่ยมชม : ฟองเมฆ, ก้าง ปลาทู, น้ำหนาว, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), ข้าวหอม, ลิตเติลเกิร์ล, กร กรวิชญ์, เนิน จำราย, ปิ่นมุก, ลมหนาว ในสายหมอก, ปลายฝน คนงาม, มนชิดา พานิช, ชลนา ทิชากร, ลายเมฆ

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.161 วินาที กับ 47 คำสั่ง
กำลังโหลด...