ฝน

ฝน

หล่นโปรยปรายลงมาเถิดนะฝน
ดับร้อนรนคนหมองยามร้องไห้
เย็นสายน้ำจุนเจือช่วยเหลือไว้
ต่อชีพให้พออยู่สู้โลกา

แด่คนที่พิษรักปักติดทรวง
ประโลมห้วงดวงใจให้หรรษา
ฟ้ากับฝนหมุนปนวนไปมา
แทนน้ำตาทั้งปวงที่ร่วงริน

ฤดูกาลปลายปีที่ผ่านพ้น
ขยี้จนแผลบาดใจขาดวิ่น
สายฝนร่วงพร่างพรูลงสู่ดิน
เฝ้าถวิลห่วงหาใจอาวรณ์

อันความรักครั้งแรกช่างแปลกนัก
ใจเกินพักหักห้ามปรามถ่ายถอน
ไม่เห็นหน้ายิ่งหวงห่วงอาทร
จะกินนอนเดินนั่งยังรำพึง

หล่นโปรายปรายลงมาเถิดนะฝน
ฝากถึงคนไกลไกลใจคิดถึง
ฟ้าร้องเพลงนั่งฟังดังปังปึง
ยังแอบซึ้งขาดเขาเคียงเพียงลำพัง

9/9/2564

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ฝน (อ่าน 3814 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้