สุขแต่ ห้ามฝันวันปีใหม่
ปีเก่าลาฟ้าใหม่ทำใจขาด
รุกขชาติผุดผ่องแจ่มส่องศรี
บางขาดหล่นปนงามตลอดปี
พันธุ์มากมีเพิ่มมากมายกระจายไป
ดั่งดอกรักงามหงายกระจายพรั่ง
ฤดูกาลหยุดยั้งได้ไฉน
กาลกับกัลป์ล่วงเลยไกลแสนไกล
ปีไฉนตราบฉนั้นพันธุ์ดอกรัก
เคยห่อนหายสร่ายสร่างจำบ้างไหม
จงภูมิใจยังข้องหม่นหมองประจักษ์
เสียงส่งผ่านประสานใจได้ทายทัก
แจ่มประจักษ์ย้ำอยู่ฤๅรู้คลาย
ปีใหม่นี้ที่รู้ร่วมหมู่คิด
เศรษฐกิจยับยั้งสิ่งทิ้งหลาย
อย่ามัวเพลินเดินซื้อสิ่งเรียงราย
ประหยัดได้ประคองตนเผยพ้นภัย
เนินฯ สวัสดีที่ปีเริ่ม
