♠♠.ฝนพรำที่ลำนารายณ์.♠♠
♠
ท่ามะนาววัดใหญ่ใกล้พลบค่ำ
ฝนตกพรำฟ้าร้องคะนองลั่น
เธอตกใจเสียงฟ้าถลาพลัน
โอบกอดฉันทันใดใจสั่นรัว
♠
ริมฝั่งน้ำตีนท่าศาลาวัด
ลมโชยพัดฟ้าฝนหม่นสลัว
เธอปล่อยแขนจากกายคลายความกลัว
พอรู้ตัวเอียงอายชายตามอง
♠
ตะวันดับลับดวงล่วงเลยผ่าน
ริมสายธารเดือนหงายฉายแสงส่อง
คิดถึงเธอเคยเคล้าเข้าประครอง
ยกมือป้องกระทงลงสายธาร
♠
คำสัญญาความหลังวังก้านเหลือง
น้ำตกเมืองลพบุรีที่เคยผ่าน
ทิ้งความหลังซ่อนเร้นเป็นตำนาน
กับพยานฝนพรำลำนารายณ์
♠
ลำนารายณ์ฝนพรำจำได้มั่น
เธอกอดฉันแนบทรวงห่วงไม่หาย
สายฝนสาดกระเซ็นเย็นพระพาย
เธอเอียงอายจ้องตาฟ้าคร่ำครวญ
♠
สายนทีรี่ไหลไม่หวนกลับ
ตะวันลับไร้เงาเศร้ากำสรวล
อดีตผ่านนานนักรักเรรวน
คอยเนื้อนวลหวนมาท่ามะนาว
♠
เฒ่าธุลี
