Username:

Password:


  • บ้านกลอนน้อยฯ
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล >> ห้องเรียน >> ห้องเรียนฉันท์ >> - วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ -
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: - วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ -  (อ่าน 8680 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Black Sword
ผู้บริหารเว็บ
****

จำนวนผู้เยี่ยมชม:65535
ออฟไลน์ ออฟไลน์

ID Number: 88
จำนวนกระทู้: 10561


เมื่อ มยุรธุชกางปีกฟ้อน... มวลอักษรก็ร่อนรำ


| |
- วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ -
« เมื่อ: 09, พฤษภาคม, 2565, 12:37:19 PM »
บ้านกลอนน้อยฯบ้านกลอนน้อยฯ

Permalink: - วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ -

- วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ -

                วังสัฏฐฉันท์ ๑๒   (วัง-สัด-ถะ-ฉัน)  เป็นฉันท์ที่ตำราฉันทศาสตร์ได้ให้อัตถะไว้ว่า มีสำเนียงอันไพเราะเหมือนเสียงปี่

๑.) รูปแบบของวังสัฏฐฉันท์ ๑๒

                หนึ่งบท จะมี ๒ บาท
                แต่ละบาทแบ่งเป็น ๒ วรรค
                วรรคหน้ามี ๕ พยางค์  วรรคหลังมี ๗ พยางค์ (รวมเป็น ๑๒ พยางค์ในหนึ่งบาท)

๒.) ลักษณะบังคับ ครุ –ลหุ  (ดูผังด้านบนประกอบ)
   
                ครุ-ลหุ   แต่ละบาทจะมีลักษณะเหมือนกันทุกบาท คือ

                ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ครุ ................... ลหุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ-ลหุ-ครุ

            โดยแต่ละบาทจะแบ่งจังหวะการอ่านเป็น    ๒ - ๓ .......... ๓ - ๔   เหมือนกันทุกบาท


๓.) ลักษณะการส่งสัมผัส  (ดูผังด้านบนประกอบ)

           - สัมผัสภายในบท -

                คำสุดท้ายของวรรคแรก  เชื่อมสัมผัสไปยังคำที่ ๓ ของวรรคที่ ๒
                คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒  ส่งสัมผัสไปยังคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓

          - สัมผัสระหว่างบท -

                หากแต่งมากกว่า  ๑  บท
                คำสุดท้ายของบทก่อนหน้า  ส่งสัมผัสไปที่คำสุดท้ายในวรรคที่ ๒  ของบทต่อไป


- ตัวอย่างคำประพันธ์ -

               - วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ -

               ๐ พระเจ้า/มหาชัย               ทศะนัย/นภางค์ผยอง
               ถนิม/โพยมมอง                   มละหมอก/มลายสลาย
               ๐ รวี/วิลาศเมฆ                    อดิเรก/อร่ามประกาย
               สุรัง/สุมาลย์ฉาย                   สิริเวิ้ง/นวางค์สมร
               ๐ และคิชฌะโผเผ่น              นภะเช่นจะนำนิกร
               นิมิตสังหรณ์มอญ                 จะมล้างริปูประลัย
               ๐ พระโหรก็ลั่นฆ้อง               ชยะซ้องเสนอพิสัย
               พระฤกษ์พิชิตชัย                   ชนะโห่กระหึ่มพหล
               ๐ กระทั่ง ณ สังข์แตร             สุระแซ่สะเทื้อนกมล
               สินาดก็อึงอล                        นฤนาทปะปังปะปึง
               ๐ อรินทะเภรี                        นิก็ตีตะตังตะตึง
               ธวัชก็โบกรึง                          พละเร่งผยองทะยาน
               ๐ กระโจมประจัญขับ            มหะทัพสยามละลาน
               พินาศประหนึ่งผลาญ            อฐะทิศบ่ทันจะหือ
                                                       (เฉลิมเกียรติกษัตรีคำฉันท์ (กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์))

               - วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ -

               ๐ พระพี่พระจูงน้อง              ขณะหมองขมันขมี
               กุมารกุมารี                           ก็ละห้อยระหกระเหิน
               ๐ กระถด ธ ถอยหลัง            และก็ยังจะยับจะเยิน
               ผะดาผดุงเดิน                       จะสะดุดก็หยุดก็ยัน
               ๐ พระเพียงจะพลาดพลิก      ระระริกจรุงจรัล
               ประคับประคองขวัญ              ก็บ่แขวนมิแคลนมิคลาย
               ๐ ณ แหล่ง ธ แฝงตน             พระกมลกระวนกระวาย
               และเสียงสกลกาย                 จะกระดิกกระเด็นกระดอน
               ๐ ก็วาริบังองค์                      บุษบงสล้างสลอน
               และใบประกับกร                   ธ ก็บังพระศกพระเศียร
               ๐ สถิตสถานโบก-                 ขรณี จำนงจำเนียร
               พะวักพะวนเวียน                   ก็เพราะหวังระวังระไว
               ๐ บ่ถามบ่ได้บอก                  บ่มิออกกระแอมกระไอ
               สงัดสงบใน                           อุระแน่นเพราะแค้นเพราะเคือง
                                                                        (มหาชาติคำฉันท์ : ฉันท์ ขำวิไล)

               - วังสัฏฐฉันท์ ๑๒ -

               ๐ ณ กัมพุชากรุง                  ธุระยุ่งเพราะเกี่ยวกะมูล
               สวามิภักดิ์ศูนย์                    มุหสึงคะนึงมิควร
               ๐ ก็มีทวีครา                        เพราะชนาธิปัตย์ประมวล
               เขมรประมาทหวล                หฤทัยมิใคร่จะคง
               ๐ เหมาะช่องสนองมุ่ง           ฉะเพาะกรุงสยามประสงค์
               ประทุษฐะโดยตรง                ณ พระบาทยุคลละออง
               ๐ หะแรกพระองค์จัน            สละธรรม์อธรรมสนอง
               เพราะแพ้ประยุทธ์กอง          พละทัพมหานคร
               ๐ บดินทรเดชา                     ระบุฐานะนามกร
               ธเจ้าพระยาจร                      ถลมรรคประมุขพหล
               ๐ พระคลังอนึ่งเล่า                ยศะเจ้าพระยาถกล
               ประธานวิถีชล                      คณะรบก็ครบก็ครัน
               ๐ คระไลลุได้ปราบ                อริราบมิรอประจัน
               มิช้าชะล่าขัน                        มนะแข่งจะแย้งพิชัย
               ๐ เพราะเหตุพระองค์อิ่ม        ตริกระหยิ่มเขยิบหทัย
               เราะร้าวคุกร้าวใน                  คตินาสอนัตถ์ถวิล
               ๐ ธเจ้าพระยากล้า                รณะการะนามบดินทร์
               ก็จอมพหลภิน-                     ทสภาพกบฏสลาย
               ๐ ริปู ณ บูรพ                        ทิศะภพสงบก็คลาย
               กระเหิมกระหายหมาย           เสาะระงับเสงี่ยมวิสัย
                                                                        (กรุงเทพคำฉันท์ : ขุนสุนทรภาษิต กับ ชิต บุรทัต)


    ** หมายเหตุ :  ในชั้นต้นนั้น  ฉันท์ประเภท  ๔  วรรค ที่มีลักษณะอย่างกาพย์นั้น  ไม่ได้มีบังคับสัมผัสเชื่อมระหว่างวรรคหน้าและวรรคหลัง    มีเพียงสัมผัสส่งระหว่างบาท และระหว่างบทเท่านั้น  แต่กวีนิยมใส่เพิ่มเพื่อความไพเราะ  หากอ่านในวรรณคดีหรือวรรณกรรมต่าง ๆ  จะพบลักษณะนี้อยู่   ถือเป็นเรื่องปกติธรรมดา อย่าเพิ่งประมาทว่าผู้ประพันธ์นั้นผิดพลั้งแต่ประการใด เช่น


               - วังสัฏฐฉันท์ ๑๒
               ๐ กระนั้น ละแน่อัน              ชิวะท่านจะปลดจะปลง
               เพราะโจระมั่นคง                  บมิเห็นจะรอดไฉน
               ๐ พระโพธิสัตว์สั่ง                 กิจะเสร็จก็ลาคระไล
               นิวัติโดยใน                           พนะมรรคะเมื่อ ธ มา
                                                                      (เวทัพพคำฉันท์)

               - วังสัฏฐฉันท์ ๑๒
               ๐ สะพักสะพายย่าม             ก็ขยับจะยับจะเยิน
               แสดงสะดุดเดิน                     นะกระดากลำบากลำบน
               ๐ ดำเนินตำแหน่งเนา            ก็ ณ เบื้องพระบาทยุคล
               เสน่ห์สนิทกล                        กรกราบพิลาปพิไล
                                                                       (มหาชาติคำฉันท์)

บ้านกลอนน้อยลิตเติลเกิร์ล
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)

 
                             
                                    • กลับสู่หน้า สารบัญ ฉันท์ คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กาพย์ คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอน คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลง คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน ร่าย คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน กลอนกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องเรียน โคลงกลบท คลิก
                                    • กระโดดสู่ห้องศึกษา ภาพโคลงกลบท คลิก
                              
 


รายนามผู้เยี่ยมชม : My Little Sodium, หยาดฟ้า, ข้าวหอม, ตุ้ม ครองบุญ, มนชิดา พานิช, ฟองเมฆ, ปลายฝน คนงาม, ขวัญฤทัย (กุ้งนา), น้ำหนาว, ลิตเติลเกิร์ล, ชลนา ทิชากร

บันทึกการเข้า

รวมบทกลอน "ที่นี่เมืองไทย..."
รวมบทกลอน "ร้อยบุปผา"
รวมบทประพันธ์ทั่วไป "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์กลบท "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
รวมบทประพันธ์ฉันท์ "Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)"
กลอนสุภาษิต-คำพังเพย-สำนวนไทย บ้านกลอนน้อย
ลานอักษร มยุรธุชบูรพา
..

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.14 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.165 วินาที กับ 41 คำสั่ง
กำลังโหลด...