ปัญหาคือความมืดโอบรอบทั่ว
ท้อ หวั่นกลัวสิ่งเผชิญเกินห้ามได้
เลือกหนทางย่างก้าวทุกคราวไป
เดินทางไหนใจถามยามมืดมน
ไร้สิ้นแสงเส้นทางหากเดินหน้า
ขาดความกล้ากลัวจังทั้งสับสน
ดั่งสายน้ำเชี่ยวกรากจากวังวน
ไหลเอ่อท้นทุกทีที่ใจคิด
จนได้เจอเธอนั้นวันเริ่มท้อ
ผู้จุดก่อตะเกียงใจเชื้อไฟติด
โชนความหวังอยู่ท่ามความมืดมิด
ฝากชีวิต ฉันด้วยช่วยนำพา
ขอบคุณนะจากใจให้เธอนั้น
เปลี่ยนวิถีทางตันวันที่กล้า
จดจำชื่อของเธอเสมอมา
นามศรัทธาช่วยส่องมองเห็นทาง
กันต์กรีนซี
ภาพ/บทกลอน
