

มิตรแท้ และ มิตรเทียม
กลอนแปดสุภาพ
☆พระท่านสอน ย้ำเตือน เลือกเพื่อนคบ จะประสบ คนดี ดั่งใจหนา
มิตรที่แท้ ตรึกตรอง ชวนกันมา ทำกุศล ผลพา ชีพรื่นรมย์
☆เพื่อนที่เลว ชวนนำ ทำอกุศล จึ่งเดือดร้อน ส่งผล สุดขื่นขม
ควรต้องเลือก กลุ่มมิตร จิตเกลียวกลม ประพฤติดี น่าชม เกียรติเนืองนอง
☆มิตรแท้มี สี่แบบ มิตรแบบแรก "เกื้อกูลมาก" จะแบก บั่นภัยผอง
ตักเตือนอย่า ประมาท สินทรัพย์ปอง ช่วยประคอง ฐานะ ยามมลาย
☆มิตรแบบสอง "สุขสม ร่วมทุกข์"ด้วย ไร้ความลับ พร้อมช่วย แก่สหาย
ความลับเพื่อน พรางไว้ มิกระจาย ถึงจะตาย ก็ยอม ยืนชีพพลี
☆แบบสาม"แนะ- ประโยชน์" แยกแยะชั่ว ควรเกรงกลัว ไกลยศ และศักดิ์ศรี
ฟังสิ่งใหม่ มุ่งพลัง ทำความดี ไม่รอรี ชี้ทาง สวรรค์เอย
☆แบบสี่มิตร "รักใคร่" จะโต้เถียง เป็นเพื่อนเคียง แก้ต่าง มินิ่งเฉย
ใครสรรเสริญ รับรอง เราคุ้นเคย มีทุกข์สุข ชื่นเชย เป็นอาจินต์
☆มิตรเทียมมี สี่แบบ มิตรแบบแรก "มิตรปอกลอก" รอแจก ทรัพย์และสิน
เพราะหวั่นเกรง เสียมาก ได้น้อยชิ้น ตนมีภัย ดับดิ้น จึงช่วยงาน
☆เทียมแบบสอง "ชอบพูด" เล่าเรื่องเก่า ชอบโอ้อวด ขลาดเขลา คำกล่าวขาน
มอบของที่ ไร้ค่า ใช้มินาน ห่อนเจือจาน พึ่งพา ใจเคลือบแคลง
☆เทียมแบบสาม "ประจบ" ดูกลับกลอก ดีไม่ดี มิบอก ไม่แถลง
ยามลับหลัง นินทา ว่าเสียดแทง ยามต่อหน้า เสแสร้ง ว่าเลิศเลอ
☆เทียมแบบสี่ รี่ชวน ทางเสียหาย" ดื่มน้ำเมา มากมาย จนเพลินเผลอ
เที่ยวกลางคืน การพนัน ใจพร่ำเพ้อ มัวตามเกลอ การงาน พังทลาย ฯ
แสงประภัสสร
๒๗ กันยายน ๒๕๖๕
ที่มา พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑
สิงคาลกสูตร ทีฆนิกาย ปาฏิวรรค
(ขอบคุณภาพจาก อินเทอร์เน็ต)