พุทธศาสนสุภาษิต : วิริยวรรค (หมวดความเพียร)
กลอนกลบท มยุราฟ้อนหาง
☆เพียรเพียร คือขยัน บากบั่นบั่น ไม่ไม่ท้อ ทำมั่น กล้าหาญหาญ
ไม่ไม่ทอด ทิ้งงาน รักกานต์กานต์ เร่งเร่งแก้ ไขงาน มิเพลียเพลีย
☆ผลัดผลัดวัน พรุ่งนี้ ว่าเหมาะเหมาะ นับนับเสื่อม มากเพราะ ผลเสียเสีย
เลยเลยมะรืนยิ่ง ไม่เยียเยีย ผลผลหาย ก็เปลี้ย แน่นอนนอน
☆หมั่นหมั่นทำ งานเหมาะ ต้องรี่รี่ ย่อมย่อมทวีทรัพย์ ล้วนหลายหลาย
ไม่ไม่ประมาทงาน ทุกรายราย คงคงทรัพย์ มิกลาย ยิ่งนานนาน
☆ผู้ผู้คร้าน เพียรน้อย ร้อยปีปี คุณคุณค่า ชีวิต ร้าวฉานฉาน
คนคนเพียร มั่นคง ชีพพานพาน เพียงเพียงหนึ่ง วันนาน ยะยงยง
☆มีมีปัญญาแล้ว ทุนนิดนิด เพียรเพียรสร้าง ก็ชิด ประสงค์สงค์
ผู้ผู้เพียร ละทุกข์ สุขทรงทรง สดสดชื่น ธำรง ทุกคราครา
☆พระฯพระฯ พร่ำสอน คนเกียจเกียจ ต้องต้องพบ ภัยเบียด เครียดหนาหนา
พึงพึงพิศ เพียรมั่น ป้องพาพา ภัยภัยห่อน มาหา หลีกไกลไกล
☆พร้อมพร้อมเปรื่อง ปัญญา ศีลคงคง ใจใจเพ่ง เพียรตรง บุญใสใส
ข้ามข้ามง่าย ห้วงน้ำ กว้างไวไว เพราะเพราะกาย หทัย พฤติงามงามฯ|ะ
แสงประภัสสร
เยีย=งามยิ่ง,งามเพริศพริ้ง
พระฯ=พระพุทธเจ้า
ห้วงน้ำ=หมายถึง โอฆะ คือ กิเลสอันเป็นดุจกระแสน้ำหลากท่วมทับจิตใจ ของหมู่สัตว์ มี ๔ อย่างคือ กาม,ภพ,ทิฐิ,อวิชชา
(ขอบคุณเจ้าของภาพจาก อินเทอร์เน๊ต)
