ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม โดย
คนเรียนไพรการเมืองเรื่องป่าไม้
สิ้นวจี จากชิวหา นักการเมือง
แสนขุ่นเคือง เรื่องป่าไม้ ภัยมหันต์
สารพัด สรรหา มาโจษจัน
จรรยาบรรณ จางหาย สลายสิ้น
ถูกกล่าวหา ทุจริต คิดมิชอบ
สนองตอบ ฟุ้งเฟื่อง เรื่องทรัพย์สิน
หลายกลโกง เชื่อมโยง เป็นอาจิณ
แหล่งหากิน ทุรชน คนเลวทราม
บ้างใส่ร้าย ต้นสาย ทำลายป่า
ผืนพนา สดใส ไร้เกรงขาม
ถูกครอบครอง ทั่วถิ่นแคว้น ทุกโมงยาม
ถูกเย้ยหยาม คนไพร ไร้อุดมการณ์
จักมีใคร บ้างไหม ใช้ใจคิด
ภารกิจ การวนา มหาศาล
ทั้งปกปัก รักษา มาเนิ่นนาน
พร้อมสืบสาน ด้วยใจภักดิ์ รักษ์พงไพร
นักการเมือง คาดหวัง เพียงสร้างภาพ
ตีตราบาป วนกร แสนอ่อนไหว
งานวนา ต้องเพียรสู้ ด้วยจริงใจ
วาทกรรม สวยหรูใช้ ในสภา
หนึ่งนาที กรพะพริบตา ว่าดูงาน
แสนแตกฉาน แนะนำ คำปรึกษา
ประหนึ่งดุจ ผู้รู้ แกร่งวิชา
งานวนา หาใช่ ใช้ลิ้นดัน
หลายหลักการ ร่วมประสาน การวนา
หวังประชา ชุมชน นั้นสุขสันต์
ไม่เคยหวัง ประโยชน์ตน เป็นสำคัญ
พร้อมยึดมั่น อุดมการณ์ รักษ์พงไพร
หลายชีวี ยอมพลี ทั้งชีวิต
พร้อมอุทิศ ทั่วแคว้น แสนสดใส
มิเคยสร้าง ภาพลวง ป่วนปั่นใคร
หวังสร้างไพร คงอยู่ คู่ฟ้าดิน
การป่าไม้ การเมือง สร้างเคืองขุ่น
ชุลมุน ขัดเคือง เรื่องทรัพย์สิน
ทุกสมัย ในสภา ได้ยลยิน
แหล่งทำกิน ทรชน คนสภา
หวังโกยกอบ สร้างชอบธรรม ระกำทั่ว
ความเมามัว มอดม้วย ด้วยตัณหา
ผลประโยชน์ ส่วนตน ล้วนนำพา
สุขอุรา คนการเมือง รุ่งเรืองนาม
ถึงเวลา เรียกหา ยุติธรรม
วนกรรม สร้างดำรง คงสยาม
นักการเมือง สิ้นเปลืองลิ้น กระบวนความ
สรรพนาม การเมือง เรื่องเลวทราม
คนเรียนไพร
๑๐ เมษายน ๒๕๖๗
