ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๖.จุดมุ่งหมายของชีวิต คืออยู่อย่างสามัญ และ พอเพียง

กาพย์ตุรงคธาวี

   ๑.กินอาหาร...รสชาติหลายจ้าน...ล้วนขานสาระพัด
จบท้ายเล่า...น้ำเปล่าจืดชะงัด...เพื่อล้างคอ...คลายสอน้ำลายลง
เป็นตัวอย่าง...เตือนตนไว้พลาง...ให้วางตนง่ายคง
ชีวิตคน...เลิกพ้นสิ่งประสงค์...ที่ฟุ้งเฟ้อ...อย่าเจอไม่ต้องการ
              
   ๒.คนอยู่ได้...ด้วยพึ่งพาไซร้...อาศัยช่วยการงาน
ชีวิตไม่...ต้องใช้ของโอฬาร...ของพิเศษ...เกินเหตุความจำเป็น
อย่าสนอง...มัวเมาไม่ตรอง...หลงครองกิเลสเข็ญ
ยิ่งสนอง..."อยาก"พร้องพอกพูนเด่น...ไร้ควบคุม...ทุกข์รุมเร้าเผดียง
                          
    ๓.จงลดหน่าย...พาตนอยู่ง่าย...สบายและพอเพียง
อยู่ธรรม์ดา...เสี้อผ้าไม่เกริกเกรียง...กินธรรม์ดา...ตนหนาสามัญชน
ชีพดำรง...ไม่ต้องการใดบ่ง...ไม่ปลงทุกข์มิพ้น
อย่าหลงทิศ...ทางปิดชีวิตด้น...แสวงหา...มุ่งคว้าจุดปลายทาง ฯ|ะ        

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๖ หน้า ๒๘ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

(ขอบคุณเจ้าของภาพจาก อินเทอร์เน๊ต)

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๗.จงมีความกตัญญูกตเวที

กาพย์กากคติ

   ๑.มนุษย์จะอยู่หรู....ก็พึ่งและชู....ตริช่วยดะดื่น
เติบโตมาได้...อาศัยคนอื่น...ไม่มีใครชื่น...ชีวินบรรลัย
จงอย่าเย่อหยิ่ง...ถือดีแน่จริง...อ่อนน้อมจิตใจ
ถ่อมตนเพื่อโชค...มองโลกเกรงไซร้...รู้คุณโลกใฝ่...ไม่คิดทำลาย
               
   ๒.มิเนรคุณ...สิผู้ริจุน...ประคองขยาย
คนชั้นต่ำ,สูง...ช่วยจูงเรากราย...จงตอบแทนปลาย...ให้เขาบ้างเอย
มีสิ่งใดมาก....ต้องบริจาค....ให้ผู้อื่นเผย
อย่าเก็บคนเดียว...แบ่งเสี้ยวบ้างเคย...ตอบแทนโลกเปรย...โลกจึงสุขใจ
                         
    ๓.ผิเงินซิมี....มิจ่ายกะหนี้....มิถือกำไร
ยังไม่ตอบแทน...คุณแม่นแล้วไซ้...เจริญเกิดได้...ไม่ถือก้าวหน้า
ลดถือดีตน....อย่าเย่อหยิ่งท้น....กตัญญูหนา
รักโลกเกรงใจ...ทำให้เรืองพา...ไม่เสื่อมอับตา...ผู้ให้เจริญ ฯ|ะ       

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๗ หน้า ๒๙ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๘.อย่าท้อถอย ทอดอาลัย

กาพย์มหาตุรงคธาวี

   ๑.อย่าท้อแท้....ไม่ท้อถอยแย่....มิแพ้ทอดอาลัย
อย่าสิ้นหวัง...พลังหมดใจ...สู้ต่อไป...ชีพไซร้ต้องรุดหน้าเดิน
มองธรรม์ชาติ....รอบตัวเก่งกาจ....ประาทสอนเผชิญ
มด,ปลวกยัง...ประทังเพลิดเพลิน...อุปสรรค...มันจักไม่ย่อท้อซา
              
   ๒.ต้นไม้กล้า....เติบโตทั่วหล้า....แผ่จ้ากิ่งสาขา
"เห็ด"มีช่อง...ก็ตรองทางหา....เติบโตลาม....งอกงามดีสืบไป
เกิดเป็นคน....ทำไมไม่ทน....พูดบ่นท้อทำไม
หัวใจเต้น...ยังเน้นไปไกล....กระเพาะคอย...ได้ย่อยอาหารทันที
                          
    ๓.ปอด,ตับเจอ....ทำงานเสมอ....อื่นเออก็เร็วรี่
เดินไม่หยุด...มนุษย์ไยหนี...ละเหี่ยใจ...ทำไมจึงทดท้อกัน
พยายาม....เพียรไม่เกรงขาม....ทนตามและอดกลั้น
สู้ชีวิต...ทำจิตบากบั่น...มีกำลัง...อย่ายั้งหยุดการทำงาน

 ๔.ทำเยี่ยงนี้....ต่อไปจนคลี่....ตราบที่ชีวิตผลาญ
กำลังใจ...ดีไซร้เพิ่มการ...พลังกาย...กิจหมายเจริญรุ่งเรือง
แรงใจเพิ่ม....ร่างกายแกร่งเสริม....เผดิมงานประเทือง
กระตุ้นใจ...ทำให้กระเดื่อง...กำลังกาย...ขยายคล่องแคล่วว่องไว ฯ|ะ        

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๘ หน้า ๓๐ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๙.พึงสั่งสมบุญกุศล

กาพย์มัณฑุกคติ

   ๑.ผิวะกายละต้องทิ้ง................ธนสิ่งสินอกกาย
ตายแล้วอย่าคิดหมาย.................ขนเอาติดตัวไปได้
บัณฑิตจ่ายพอประมาณ..............เหลือเจือจานมวชนใช้
กายนี้บำรุงเท่าไร.........................ก็ต้องเปื่อยเน่าแน่นอน

   ๒.อสุไม่จิรังยัน..........................อธิปัญญะรู้สอน
เขาขวนขวายทำทานวอน..............รักษาศีลภาวนา
ไม่ปล่อยวันเดือนผ่านเลย..............หมดโชคเชยความดีหนา
ผู้ฉลาดจะสุขใจมา........................เมื่อสะสมกุศลบุญ

   ๓.ก็กุศลและบุญสิ้น....................จิตะวิญญาณะตุน
วัตถุอื่นไม่ใช่ทุน............................ต้องทิ้งในโลกแน่เทียว
จงเร่งสร้างบุญกุศล.......................สะสมผลจึงเฉลียว
ชีพไม่เที่ยง,ไม่แน่เจียว...................ความตายเที่ยงและแน่เอย ฯ|ะ  
                                              
แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๙ หน้า ๓๑ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๓๐.ทำดีได้ดี

กาพย์ตรังควชิราวดี

   ๑.ทำงานใหญ่ให้รอ................ฝูงชนพอใจชัดแน่
จงพิสูจน์ตนแล..........................เพียรสร้างคุณงามความดี
อดทนอดกลั้นใจ........................ทุกสิ่งไหนเย้ายวนปรี่
อย่าเสียคุณธรรมมี.....................ดีย่อมรักษ์ผู้พฤติธรรม

   ๒.ถือมั่น"ทำดีได้ดี"...................ผลแน่ที่รอดื่มด่ำ
ให้ชนรับเรานำ............................บำเพ็ญความดีแท้เทียว
อย่าสร้างภาพเอาดี......................ปกปิดหนีชั่วทิ้งเกี่ยว
เพราะชั่วต้องเผยเชียว.................ปิดกลิ่นชั่วมิได้เลย ฯ|ะ   
                                               
แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๓๐ หน้า ๓๒ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

 :t20:ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๓๑.พึงระวังคำสรรเสริญเยินยอ

กาพย์วชิรปันตี

   ๑.ยาเป็นคุณต่อกาย................มักขมหน่ายเสมอ
คำพูดเจอมีคุณ...........................มักจะวุ่นระคาย
ถ้อยคำกรายขัดเกลา..................มิใช่เฝ้าเสริญยอ
ประโยชน์จะมากกว่า...................ป้อยอว่าเลิศคน

   ๒.บัณฑิตฟังใครเสริญ..............อย่าฟังเพลินลืมตน
ข่มจิตทนระวัง.............................จงอย่าคลั่งคำชม
ถ้าติดหล่มจะกลาย......................เป็นคนง่ายค่าลง
ปัญญามากชอบฟัง.......................ตำหนิมั่งมิยอ

   ๓.แต่คนโง่อยากฟัง....................คำชมดั่งพะนอ
จึงถูกล่อลวงนำ.............................เสียหายซ้ำพะเรอ
ผู้นำเซ่อบังคับ...............................รอคำนับยกย่อง
เขากำลังมุ่งกราย..........................ความฉิบหายปลายทาง ฯ|ะ  
                                              
แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๓๑ หน้า ๓๓ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๓๒.เพียรทำกรรมฐาน แต่อย่ารอคอยผล

กาพย์มหาวชิรปันตี

   ๑.การนั่งสมาธิ........................เพื่อสั่งสมริเพียรมั่น
สติพลันอบรม.............................จิตสงบบ่มอาจินต์
ไม่ควรดิ้นแค่หา..........................ความสบายพารื่นรมย์
เพราะหวังสมอย่างนั้น.................กิเลสเพิ่มครันกว่าเดิม

   ๒.เพียรกำหนดกรรม์ฐาน..........ให้ดีมั่นชาญมิเคลิ้ม
แต่อย่าเหิมรอผล.........................รอคอยแล้วก่นฟุ้งซ่าน
สติพล่านไม่มั่น............................กรรมฐานหวั่นล้มครึน
ผลเกิดขึ้นจากเหตุ.......................เราสร้างพิเศษอย่ารอ ฯ|ะ  
                                              
แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๓๒ หน้า ๓๔ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๓๓.อุดมการณ์ที่ดี ต้องอิงความจริง

กาพย์นาคบริพันธ์

  ๑.อุดมการณ์อิงความจริง...................บนสัจจะยิ่ง
ไม่ทำใดตามอยากลอง
              
  ๒.ปองใดก็ว่าดีจอง.............................มีประโยชน์ส่อง
การนั้นขานเลิศดียล                          

  ๓.วนหลักการเข้าข้างตน......................และพวกพ้องด้น
หลักการจักไร้ความจริง

 ๔.สิ่งเป็นสัจจะล้ำยิ่ง..............................เพื่อสรรพ์สัตว์ดิ่ง
ไม่แบ่งใฝ่พวกเขา,เรา

 ๕.เหล่าสัตว์เพื่อนทุกข์"เกิด"เขลา............"แก่,เจ็บ,ตาย"เฝ้า
อย่าว่าแบ่งเขา,เราเลย

 ๖.เอ่ยหลักการเพื่อสัตว์เผย.....................มิลำเอียงเปรย
ชอบหรือชังจงเป็นกลาง ฯ|ะ        

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๓๓ หน้า ๓๕ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ