
ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๕๑.ฝึกตนก่อนจึงจะได้ดี
กาพย์เสือคำรณ ๑๕
๑.ท่านมหาบุรุษ...........................พัฒนาตน
จากสถานยากล้น...........................ทุกข์แดน
ฝึกบนผ้าขี้ริ้ว.................................ลุผลแสน
จะกว้างใหญ่ทั่วแคว้น.....................จริงนา
๒.ฝึกบนหิ้งบูชา............................มีผลน้อย
และเชื่องช้าต้องคอย.......................เวลา
ความสบาย,สามารถ........................แย้งกันหนา
เมื่อวิกฤติผู้กล้า...............................เกิดตรง
๓.แต่เหตุราบรื่นสร้าง....................สามัญชน
แหล่งโดนเหยียดหยามก่น................ร้ายบ่ง
เป็นที่ฝึกผู้กล้า.................................อดกลั้นยง
ที่ถูกแกล้งเจาะจง............................ลำเอียง
๔.บัณฑิตฝึกฝนตน........................ให้หนักแน่น
มิเฝ้าคอยใดแล่น..............................มองเฉียง
มิพลาดโอกาสฝึก.............................เป็นผู้เกรียง
อดทนเป็นเสบียง..............................ลุเจียว
๕.ก่อนฟ้าประทานกิจ......................อันยิ่งใหญ่
จะให้แก่ผู้ใด.....................................ผ่านเคี่ยว
ปณิธานแน่วแกร่ง..............................กล้ามเนื้อเปรียว
เรื่องหนักกลายเป็นเชี่ยว....................รุ่งเรือง ฯ|ะ
แสงประภัสสร
ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๕๑ หน้า ๕๓ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ