กลบทมธุรสวาที กำหนดให้วรรคหน้า (๑ และ๓) มีสัมผัสสระชิดหนึ่งคู่
ในคำที่ ๓ และคำที่ ๔ หลังจากนั้นให้มีสัมผัสสระที่มีคำอื่นแทรกกลางตามมาอีก ๑ คู่
วรรคหลัง (๒ และ ๔) ไม่ต้องมีคู่สัมผัสสระชิดก็ได้
กลบทหมดหล้าหรือมาเทียบ
เป็นระเบียบเปรียบบทนี้หามีไม่
คำครูกลอนสอนย้ำให้จำไว้
นามที่ให้ใช้ “กลบทมธุรสวาที”
ไพเราะเสียงเรียงไล่กันไปตลอด
เหมือนคำพลอดสอดรับสลับที่
คือที่สุดดุจกวินปิ่นกวี
เชิญมิตรรักถักวลีบทนี้กัน
ธนุ เสนสิงห์
ครูกลอนที่ให้ความเห็นนี้คือ พันโทสมพงษ์ โหละสุต
