ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๗๖.จงมีจุดยืนในกุศลธรรม

เปษณนาทฉันท์ ๑๖

    ๑.ริรู้บัณฑิตซิปัญญาล้ำ....................ตะยอมโง่ย้ำผิให้คดโกง
ผิคนชั่วเอ่ยประณามโง่โผง....................และบัณฑิตโจงถวิลชมเชย
   ๒.ตะคนเลวยอจะรู้สึกภัย....................ฉวัดมาใกล้สะดุ้งใจเอย
ก็ชมของปราชญ์จะฟังเชย.....................ตะตำหนิเผยสิน่าฟังหนา
    ๓.ระลึกคำปราชญ์ก็โอวาทยิ่ง............เพราะเป็นความจริงประเสริฐล้ำค่า
ฉลาดชนเพียรแสวงครูมา......................ติติงคนกล้าแนะทางแก้ไข
  ๔.ตะคนโง่เขลาจะหาครูดื่น..................สดับคำรื่นและชมเชยได้
ผิถูกติงเตือนจะโกรธหวั่นไหว.................จะรีบหนีไกลตะลอนหาครู
  ๕.นิกรเกรงกลัวละอายต่อบาป.............พยายามปราบหทัยจนฟู
คะนึงตนพัฒนาจิตหรู.............................กุศลน้อยตรูคุณาค่าหลาย
  ๖.ตริโทษทำบาปประดุจเล็กน้อย...........มิควรทำพล่อยเพราะยังบาปวาย
ประมาทเว้นเสียมิก่อเลยคลาย................ริยอมแพ้กลายจะมีชัยฉาน
  ๗.มิเปลี่ยนจุดยืนกุศล์ธรรมดิ่ง..............ละชั่วเลวทิ้งประพฤติดีพาน
พระธรรมให้ผลมิจำกัดกาล....................จะล้ำยุคสานละชั่วพฤติดี ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๗๖ หน้า ๗๘ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

(ขอบคุณเจ้าของภาพจาก อินเทอร์เน๊ต)

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๗๗.จงแสวงหากัลยาณมิตร

อาวัตตฉันท์ ๑๖

    ๑.คบคนประเภทอะไร.................เป็นสิเช่นนั้นแน่ไว
ริแบบใดหา
   ๒.คบลิงจะกลายปะพา..................พฤติคะคล้ายลิงแม่นหนา
มิแตกต่างผล
    ๓.คบคนจะคล้ายกะคน................เทพสิคบแล้วเทพดล
เจอะชั่วกรายชั่ว
  ๔.คบคนทำดีจะจั่ว........................ดีเพราะเขาแน่วธรรมคั่ว
จะดีแน่นอน
  ๕.คบสงฆ์ประเสริฐขจร.................อาจลุญาณสูงยิ่งสอน
อรีย์บุคคล
  ๖.มิตรชั่วคะนึงฉงน.......................ดุจะถูกสัตว์ร้ายชน
ริหนีห่างเลย
  ๗.มิตรดีริหาเฉลย........................คล้ายกะยอดเพชรมาเกย
แจรงความดี
  ๘.คนชั่วสลัวมิคลี่.........................พาลุต่ำลงทุกที
จะพลอยอับเฉา
  ๙.คนดีจะพาเฉลา.........................ทางเจริญยิ่งทุกเหย้า
ถวิลมั่นใจ
  ๑๐.ตั้งใจแสวงซิไผ.......................ผู้ประพฤติศีลธรรมใส
ประชิดทำตาม
  ๑๑.โอวาทสดับมิผลาม.................แล้วกระทำคำสอนงาม
ผดุงบูชา ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๗๗ หน้า ๗๙ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๗๘.เป็นคนต้องฝึกอดทน ข่มกลั้น

นิรนามฉันท์ ๒๐

    ๑.หิวโหยกระหายละเลยมิคุม...............บุคคลจะสุม
เดือดร้อนประจักษ์ลำบากกะกาย
   ๒.ต้องการอะไรแสวงกระจาย................เอาให้ขยาย
เบื่อแล้วจะทิ้งละหนีผละไส
    ๓.เยี่ยงนี้ก็ใกล้จะบ้าประลัย..................ถ้าอยากละไม
ต้องฝึกและทนลิอยากมิเห
  ๔.การดับกระหายและหิวคะเน.................ด้วยน้ำทะเล
ยิ่งดับมิได้กระหายมิปลง
  ๕.ต้องหยุดและพอประจักษ์ลุยง.............หาจุดเหมาะส่ง
ตามอยากมิดีซิโทษประชัน
  ๖.ชีวิตสิง่ายจะสุขศรัณย์.......................นอนหลับมิหวั่น
หิวโหยซิข่มประสาทจะคืน
  ๗.คนบ้ากระทำพราะใจมิฝืน...................ปล่อยตามมิชื่น
การดับกระหายซิรู้ประมาณ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๗๘ หน้า ๘๐ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๗๙.ทำที่พึ่งให้แก่ตนแล้วหรือ?

โคลงนันททายีแผลง

   ๑.มีสมบัติภายนอก..................ด้อยไกล
คุณธรรมในใจมี......................... มากกว่า
เกียรติ์สูงส่งไป่ค่า....................... เท่าธรรม
สมบัติมีค่าตาย........................... ต้องทิ้ง

   ๒.บัณฑิตดิ่งเพียรพฤติ ............ธรรมเลิศ
ไม่เสียทีเกิดมา............................พบพาน
พุทธ์ศาสน์บรรเจิดเรือง................ทั่วหล้า
พุทธ์เจ้าประทานธรรม..................เกริกเกรียง

    ๓.เพียงพุทธ์เจ้าอุบัติ.................ยากแท้
อย่าประมาทแลเรียน....................พระธรรม
แก่,เจ็บ,ตายแย่แล้ว.......................รออยู่
ความตายเที่ยงนำเรา....................ตายหนา

  ๔.ถ้าตายเอาใดไป......................ได้บ้าง
ตรองคิดดูพลางควร......................พฤติธรรม
เพียรสร้างทานวางศีล...................สมาธิ์
ปัญญาก่อนำญาณ........................บารมี

  ๕.ชี้อย่าแชเชือนเร่ง....................ก่อบุญ
ผ่านหนึ่งวันรุนใกล้........................ความตาย
สังขารไม่หนุนยืน..........................ตายคง
ที่พึ่งตนกรายใกล้..........................มียัง ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๗๙ หน้า ๘๑ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๘๐.ทำชั่วแล้ว ย่อมมีคนรู้

โคลงวชิระมาลี

   ๑.โลกไม่มีที่ลับ.......................ทำชั่ว
จะทำชั่วมัวมี..............................คนรู้
ผีสางเทวารัว..............................เห็นอยู่
ตนเองก็ทราบอยู่........................รู้ดี

   ๒.ในที่ลับคนชั่ว .......................มิเกรง
ทำใจมิเคร่งขาด...........................มโนธรรม
ผีสางเทวาเพ่ง..............................มองดู
แต่เขามิรู้ส่ำ.................................อันใด

    ๓.ในบัญชีนรก..........................บันทึก
โลกมีชนตรึกทำ............................ทั้งสิ้น
คนชั่วหารู้สึก................................อันใด
ผู้อุดหูมิยิน....................................กระดิ่ง

  ๔.จริงแล้วคิดกระดิ่ง....................ไม่ดัง
แต่คนอื่นฟังทั่ว..............................กังวาน
อย่าเสียใจ"ดี"พัง...........................ไม่ทราบ
อย่าดีใจ"ชั่ว"ขาน...........................ความลับ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๘๐ หน้า ๘๒ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ