"ดั่ง...ดาว"

หลากแสงสีถี่วาบส่องฉาบหน้า
จังหวะเร้าตรึงตรามายาเผย
ใจเต้นตึกอึกทึกคึกคักเลย
นัยน์ตาตื่นกว่าเคย...ชอบเชยชม

ท่วงทำนองดนตรีที่ถาโถม
รัวเบสกลองรุกโรมโหมผสม
ทั้งหญิงชายส่ายรับกลับกลืนกลม
หายระทมขมขื่น...ชมชื่นชู

บ้างปลดเปลื้องอารมณ์เพื่อสมสุข
หลายคนปล่อยลอยทุกข์...สนุกหรู
บ้างจ่อจ้องมองหาไขว่คว้าดู
หวังเคียงคู่แนบชิดสนิทคืน

ร้อยเรื่องราวพราวพร่าง...คนกลางค่ำ
พันหมื่นคำตอกย้ำระกำฝืน
แสนเรื่องเล่าเคล้าห่วง...เพื่อหน่วงยืน
หวังร่างฟื้นคืนกลับก่อนลับวัน

ทุกค่ำคืนท่องไว้...............................บ่นมนต์
หวังก่อปลอดภัยดล.........................แก่เจ้า
กลับคืนพ่อแม่ยล.............................เดิมเด่น
เป็นห่วงทุกค่ำเช้า............................สู่เหย้าคืนเรือน

สวดมหามนตราพญาคุ้ม
เชิญเทวากลุ้มรุมชุมนุมขวัญ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฤทธาปรึกษากัน
ช่วยคุ้มครองลูกฉัน...ให้พ้นภัย

ทุกสายตาต่างจ้อง............................มองเธอ
สง่าสวยเลิศเลอ................................แจ่มจ้า
หวังเจอเพื่อเสนอ............................สุขเพิ่ม
ปลดปล่อยหรือทายท้า....................อย่ากล้าเกินงาม

เธอยักย้ายส่ายโยกสะโพกไหว
ดุจลมแรงแกว่งไกว ใคร่พิสมัย
ทุกท่วงท่าทำนองสอดคล้องนัย
เกินวิสัย...สนุกปลุกคะนอง

ใช่ว่าเด่นเป็นเช่นพญาหงส์
เห็นแต่ค่าต่ำลง...หยิ่งผยอง
หลากนิยามชายผู้หมายสู่จอง
เกี่ยวแขนน้องครองชื่น...ค่ำคืนเดียว

ระฆังดังลั่นแล้ว...............................คลายรื่น
หมายส่งเวลาคืน..............................อย่าช้า
กลับเถิดอย่าจำฝืน...........................ทนอยู่
นวลนุ่มดาวพราวฟ้า.......................คู่หล้าเคียงควร

หมดเวลาราตรีนาทีครบ
พึงสยบช่วงกาลเพียงผ่านเสี้ยว
ปฏิเสธเภทภัย...หทัยเดียว
กำหนดเกลียวเหนี่ยวรัด...แล้วมัดตน

ระลึกให้ใจนี้อย่าหวั่นไหว
กำหนดไว้...ตัวเราที่เขาสน
หวังสนุกสุขผ่าน...กาลเวียนวน
ค่าของคน...ค้นหาศึกษาใจ

"ไม่มีใครในหล้าใต้ฟ้านี้
จะหวังดีมอบรักพิสุทธิ์ให้
เท่ากับพ่อแม่ลูกผูกสายใย
คือผู้ให้กำเนิดประเสริฐเอย"

ระยิบระยับวับวาวพราวท้องฟ้า
ทรงคุณค่า ดาวเดือนเคลื่อนเฉลย
ทอแสงส่องผ่องผุด...ดุจเช่นเคย
อย่าละเลย...ค่านวล สงวนตน

"ดั่ง...ดาว"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: "ดั่ง...ดาว" (อ่าน 4900 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้