♥•♥.เมษาครารักร้าง.♥•♥
♥•♥
เมื่อสิบสี่เมษาราพ้นผ่าน
เทศกาลนานที่ปีมีหน
ทุกทุกครั้งหวังไว้ใครบางคน
เปลี่ยนกมลวนกลับนับวันคอย
♥•♥
เก็บมะลิผลิบานสานทอถัก
ร้อยใจรักปักเส้นเป็นสายสร้อย
สวมใสคอขอจองปองเนื้อกลอย
แล้วไยปล่อยหงอยเหงาเศร้าเดียวดาย
♥•♥
จะขอจองครองใจไม่เป็นอื่น
แม้วันคืนขื่นใจไร้จุดหมาย
เขาไม่หวนทวนกลับนับวันตาย
ก็ไม่หน่ายคลายจางห่างสัมพันธ์
♥•♥
หันมาหานาหนองคลองบึงบอ
รอเฝ่ารอต่อไปไม่หวาดหวั่น
จะขอครองปองใจไม่เว้นวัน
รอเธอนั้นหันกลับนับวันคอย
♥•♥
ทั้งทั้งรู้อยู่แล้วแน่วแน่นัก
อกฉันหักรักเราเศร้าเหงาหงอย
เขาไม่เหลือเยื่อใยให้แม้น้อย
รักเลื่อนลอยถอยห่างร้างราไกล
♥•♥
สู้ถนอมรอมชอมยอมทุกสิ่ง
ลูกผู้หญิงจริงจังหวังรักใคร่
รู้ว่าแพ้แน่นอนหลอนทรวงใน
เสียดายใจใฝ่จองครองมานาน
♥•♥
ชลนา ทิชากร
