เส้นทางนี้ มีใคร ไปกำหนด
จึงเเลี้ยวลด คดโค้ง ไม่โปรงใส
มีทางแยก ทางตัน สูงชันไกล
เหตุไฉน มีมาก อยากถามมา
เปรียบชีวิต ของคน บนโลกนี้
ต่างก็มี ทิศทาง ย่างก้าวหา
เพื่อประกอบ กิจกรรม ตามเวลา
ให้ได้มา เงินทอง ตามสมัย
แต่ภายใน คือใจ ใช้สมอง
คอยหมันตรอง พินิจ คิดสงสัย
อยู่เพื่อกิน กินเพื่ออยู่ ดูอย่างไร
จึงจะไม่ เดือดร้อน ตอนล่มจม
วาทะกรรม ตัวแทน แสนวิกฤต
ต่างผลิต ถ้อยคำ ให้หม่ำขม
สาดกระแซะ กันไป ให้ระบม
พาโศกตรม ทั่วถึง พึงเข้าใจ
สังคมเรา เข้าขั้น แบ่งชั้นพวก
ทางสะดวก ไม่ชอบ ตอบมันง่าย
ชอบทางตัน ไปเลาะ เจาะสบาย
น่าเสียดาย ลงทุน ไม่คุ้มกัน
วรรณดี
