"ต่างวิถีที่ผูกพัน"

หยิบรูปเก่าที่บันทึกผนึกไว้
ภาพสดใสสมัยเรียนเพียรศึกษา
รอยยิ้มกว้างข้างกันทุกวันมา
เปี่ยมล้นด้วยเฮฮาสารพัน

โลกหมุนเวียนเปลี่ยนไปโอ้ใจข้า
ต้องจำลาจากไกลไปตามฝัน
แยกย้ายเดินบนทางต่างชีวัน
ตามมุ่งมั่นหน้าที่ที่วางไว้

จากเด็กน้อยคอยเล่นมิเว้นว่าง
กลายเป็นร่างจากเด็กเป็นผู้ใหญ่
เหนื่อยกับงานการโลกอันโยกไกว
แต่หัวใจยังนึกถึงเพื่อนยา

เสียงหัวเราะที่ดังในหลังห้อง
ยังคงก้องเตือนย้ำคำห่วงหา
แม้กายห่างต่างถิ่นรินน้ำตา
ขอเพียงฟ้าช่วยดูเพื่อนอยู่ดี

จะนานสักเพียงไหนใจไม่เปลี่ยน
วงล้อเวียนเปลี่ยนผันกั้นวิถี
มิตรภาพยังซึ้งตรึงยังพึงมี
ทุกนาทีมีความหมายไม่จางไป
 
รอวันย้อนพบกันสุขหรรษา
พร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้มพริ้มไสว
เล่าเรื่องราวความหลังอย่างสุขใจ
สุขที่ได้เป็นเพื่อนกันนิรันดร์กาล

 
ต้นฝ้าย