นิทานดาว

http://www.naturedharma.com/data-2424.html

เจ้าลิงดำนำฝูงจูงลงเหว
จากปล่องเปลวลงต่ำผ่านถ้ำหิน
ถึงก้นเหวจุดมายได้น้ำกิน
น้ำตารินน้ำแห้งไร้แบ่งปัน

ขึ้นจากเหวเหมือนอ้อนวอนพี่งฝน
น้ำตาหล่นฝนขาดมิคาดฝัน
เคยอิ่มเอมเปรมใจไปทุกวัน
เดี๋ยวนี้นั้นติดขัดอึดอัดใจ

พึ่งผลไม้ใกล้ใกล้ไม่มีผล
สุกงอมหล่นลงพื้นดื่นไฉน
จักพึ่งพาหาน้ำจากแหล่งใด
มองที่ไกลก็สิ้นหวังสุดรั้งตาย

รอน้ำค้างกลางคืนคงชื่นฉ่ำ
แต่หัวค่ำลมแรงเหือดแห้งหาย
อนิจจาดินฟ้ามากลับกลาย
จุดมุ่งหมายพังยับขึ้นกับกาล

เจ้าหมาขาวตัวเดียวเดินมุ่งหน้า
สู่ทุ่งนาหาแหล่งน้ำเผื่อลูกหลาน
ถึงกลางแปลงผืนนาพาพบพาน
บ่อบาดาลน้ำใสไหลหลั่งริน

ผองพลังดินฟ้ามาสนอง
น้ำเจิงนองมากแล้กระแสสินธุิ์
ลูกหลานหมาปฐมฤกษ์เบิกน้ำกิน
น้ำสู่ถิ่นทั่วนาลามป่าไพร

หญ้าเหี่ยวแห้งชุ่มฉ่ำน้ำหล่อเลี้ยง
แม้แต่เพียงหนึ่งวันพลันสดใส
ขยายก้านกิ่งข้อช่อดอกใบ
ดูไสวหายแห้งเหี่ยวเขียวขจี

พระพรหมเจ้ารู้ซึ้งถึงหมาขาว
ขอพรดาวดวงเดือนสุรีย์ศรี
ให้หมาขาวมีบุญบารมี
หยดน้ำสวรรค์ปรานีลงมาพลัน

บุญกุศลที่มาจากหมาขาว
พรดวงดาวทั่วแคว้นแดนสวรรค์
ยังเกิดผลต่อหล้าค่าอนันต์
ลิงดำนั้นพลอยแจ้งแห่งใบบุญ

โลกจะล่มกลับฟื้นคืนมาใหม่
ความอำไพกลับมาพาเกื้อหนุน
คุณความดีของหมามีค่าคุณ
ช่วยค้ำจุนโลกนี้ดีอีกครา

ประทีป วัฒนสิทธิ์
16 สิงหาคม 2556

	ผู้เขียน	หัวข้อ: นิทานดาว (อ่าน 6935 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้