ยี่สิบห้า ชั่วโมง ก้นคงนั่ง
สองหูฟัง ตาจ้อง ร้องจนเซ่อ
มือเคาะแป้น แท่นพิมพ์ จิ้ม.เออเออ
แล้วยังเผลอ ตวาด งานขาดตอน
แม้ข้าวปลา อาหาร ต้องคลานให้
เบียร์แก้วใหญ่ ใส่น้ำ แข็งสามก้อน
พอลืมเกิบ เสิร์ฟช้า ดุด่างอน
เที่ยงคืนค่อน เรียกขาน ทานกาแฟ
รับใช้หญิง พิงเสา เหงาตาหลับ
พอหันขวับ..สำออย นี่หนอยแน่
โดนเธอเหวี่ยง มะเหงก ให้เทคแคร์
บอกไอ้แก่ โอนเอน เดี๋ยวเห็นดี
เธอเปลี่ยนไป ใจช้ำ ทำหัวเจ็บ
มัวแต่งเวบ กลอนกล ไม่สนพี่
เที่ยวผับ กับอนัตตา ยอดนารี
เที่ยวบิ๊กซี กับลินดา พาสุขเอย
555
กานต์
พี่กานต์จ๋า อายุมาก หากลืมหลง
มัวพะวง หลงสาวจี๋ ชื่อที่เผย
ที่นั่งบ่น ทนรับใช้ ใช่ใครเลย
คนคุ้นเคย เมียเสี่ยกานต์ วานบอกไป
ลิตเติลเกิร์ล เพลินจัง นั่งแต่งเวป
มาแนมเหน็บ เก็บคำ ทำหมั่นไส้
ส่วนเจ้าตัว มัวเมา เฝ้าลำใย
นั่งนับใบ ม่วงแดง แสลงตา
น้อยใจนะ ผละ"หญิง" ทิ้งจนเหงา
ไร้แม้เงา เปล่าแด มิแลหา
ไปประคอง น้องอื่น ชื่นอุรา
ทั้งลินดา อนัตตา มาเย้ยกัน 
รินดาวดี
ดีใจ เอ๊ย ดีใจจัง
น้องหญิงยัง ฝังใจมั่น
อ้าว น้อยใจ ทำไมกัน
ที่ทำนั้น มันแค่กลอน
:aa010:
รักจริง ไม่ทิ้ง น้องหญิงจ้า
เชื่อน่า เชื่อน่า หล่อนจ๋าหล่อน
เชียงราย พระพาย พัดกายว่อน
งามงอน รำฟ้อน ช่าช่าช่า
555
รักหญิงจริงแน่แท้ สืบไป
ถูกสับจับหัวไถ เจ็บบ้าง
โบราณท่านรักใคร หญิงจัก ตีนา
ผมกลับมาแนบข้าง อย่าช้าตีตี
:aa013:
กานต์
